Tom, Rozdzial

 1  I,4  |       ciemnawo. Okna śnieg zasuł, a długi, niski otwór gruby, w której
 2  I,10 |           jaki taki porządek, przez długi czas panowało przerażające
 3  I,12 |           kolety i szwedzkie hełmy. Długi ich szereg stał właśnie
 4  I,13 |             i pewność siebie. Przez długi czas milczeli oboje.~Nareszcie
 5  I,25 |            niż w "amorach", których długi szereg dopełniał historii
 6  I,26 |             z rumaków.~Książę przez długi czas nie odzywał się wcale,
 7 II,10 |           Kmicic grzmotnął się jak, długi jej do nóg. Chciała uciekać,
 8 II,11 |       cudzoziemska ubrany w płaszcz długi do kolan, podbity tołubem
 9 II,14 |        piechoty; każdy pułk tworzył długi prostokąt, nad którym wznosił
10 II,17 |      jednego jej końca zwieszał się długi sznurek ukręcony z kłaków
11 II,20 |            zaś, zamknięty przez tak długi czas w fortecy, słuchał
12 II,21 |         Wtem pan Andrzej rymnął jak długi do nóg pańskich.~Jan Kazimierz
13 II,23 | nadstawiając uszu na każdy szelest. Długi czas trwało milczenie, na
14 II,26 |             nagle z łoża i padł jak długi do nóg królewskich.~- Na
15 II,30 |       węgierskiego wyciągnęły się w długi szereg przed katedrą, trzymając
16 II,31 |       węgierskiego wyciągnęły się w długi szereg przed katedrą, trzymając
17 II,39 |         pole; za nimi pociągnął się długi szereg wozów skrzypiących.
18 III,9 |         obaczym.~Stanęli więc, lecz długi czas nie było nic słychać
19 III,15|        Zaciśnięte usta i spiczasty, długi nos nadawały mu pozór starego
20 III,15|             młody rycerz do nóg jak długi.~Po czym nie zwłócząc ruszył
21 III,20|              ale przeszedł miesiąc, długi, ciężki dla strapionych
22 III,20|        Bogusławie zaś ucichło przez długi czas zupełnie, jakby on
23 III,21|         donosił.~Braun jednak przez długi czas nic jej nie donosił.~