Tom, Rozdzial

 1  I,2  |   dwóch razy sztuka!~- Nie!... dawaj mnie! - wołał Kulwiec.~W
 2  I,8  |        hetmana do ciebie.~- To dawaj !~Pan Charłamp wyjął pismo
 3  I,10 |     bywaj!... Żeby cię zabito! dawaj konie!... Gdzie moja służba?...
 4  I,12 |      wołał Wołodyjowski.~- Nie dawaj, Michałku, głowy za nikogo -
 5  I,14 |      wchodzić nie przyzwany.~- Dawaj co prędzej list!~Harasimowicz
 6  I,17 |     masz no gorzałki?~- Mam.~- Dawaj!~- Jak to: "dawaj"?~- Bo
 7  I,17 |       Mam.~- Dawaj!~- Jak to: "dawaj"?~- Bo widzisz, mości Kowalski,
 8  I,17 |      że nie masz rozkazu, więc dawaj.~- Hę? - rzekł zdumiony
 9  I,23 |    Zresztą na wszystko zważaj, dawaj ucho, co tam w pobliżu królewskiej
10  I,25 | książęca mość sam popróbuje.~- Dawaj! - rzekł po chwili namysłu
11 II,1  |        dychać; ot, tam leży.~- Dawaj!~Soroka podał skórzany pas
12 II,2  |       Który tam kiep strzelił? Dawaj go sam!~- Sameś ociec strzelił -
13 II,2  | jastrząb przybity nad szopą.~- Dawaj skrzydło, ruszaj!~Kiemlicz
14 II,4  |        za głowę: "Jezus Maria! dawaj go na powrót do dwora! "
15 II,5  |     pana pułkownika - rzekł.~- Dawaj go sam! - odrzekł Wołodyjowski.
16 II,6  |   regimentarz. Dalej! wychodź! dawaj Zagłobie pole! Wezwij czartów
17 II,18 |      Ja mam - odrzekł Kosma.~- Dawaj! Nabity? Podsypany?~- Tak
18 II,23 |      waszmości żołnierz! No! a dawaj no gęby, byśmy się w nienawiści
19 II,27 |  królewskiej mości pokłonić.~- Dawaj go żywcem! - zawołał król.~
20 III,6 |       chłopakowi.~- Chorągiew, dawaj chorągiew! - poczęto wołać.~
21 III,10|        wojewody wileńskiego.~- Dawaj go sam! - krzyknął Czarniecki. -
22 III,18|   chociażby do wieczora.~- Nie dawaj mi zaraz responsu, jeno
23 III,19|        sił jeszcze nie masz.~- Dawaj zaraz... słyszysz?~Starosta