Tom, Rozdzial

 1  I,8  | wdzięczności narodził się w niej afekt, jak się to często na świecie
 2  I,8  |        to mówiło, że w nim samym afekt zapalał się, bywało, tak
 3  I,8  |         nakarmiono... Wzgardą za afekt zapłacono... Przyjdzie chyba
 4  I,8  |        że to nieostatnia, jako i afekt nieostatni. Tymczasem namyślał
 5  I,9  |        waćpan nie wiesz, co jest afekt i do jakiej desperacji człowiek
 6  I,9  |             Ja nie wiem, co jest afekt? - zakrzyknął z oburzeniem
 7  I,9  |        mnie Troila:~- Taki tam i afekt, gdy się subiectum zmienia! -
 8  I,9  |    Kurcewiczównę. To był dopiero afekt! Całe wojsko płakało widząc
 9  I,12 |       ledwiem się pokazał, jużem afekt w tej szlachcie ku ojczyźnie
10  I,13 |    srodze polubię waćpana za ten afekt do pana Michała, bo mnie
11  I,17 |        najmilsi! dziękuję wam za afekt!... Straszna to rzecz, że
12  I,22 |       kłaniać się i dziękować za afekt szczery i "jednomyślny".~-
13  I,23 |    Rozumiem to, że póki z czasem afekt nie ostygnie, to choć się
14  I,24 |          Smoleńska posłał, tak i afekt wytrząsłem po drodze. Nie
15 II,4  |  hetmanowi na złe może wyjść ten afekt. Dziwny to człek. Radziwiłłowi
16 II,6  |         on chyba do was osobisty afekt. Szkoda, że dla ojczyzny
17 II,28 |     Skrzetuski. - Toćże to dawny afekt Michałowy!...~- Czyste ziarnko
18 II,32 |        przy księciu trzymała, bo afekt przyrodzony do nas ciągnął.
19 II,33 |      spotkała albo jeżeli książę afekt w niej rozbudzić zdołał,
20 III,7 |        personę, ale jej estymę i afekt.~- Jedno przyjdzie za drugim -
21 III,16|         głęboko zabrnął książę w afekt dla swej wdzięcznej branki
22 III,16|        to, co mi Bóg, sumienie i afekt dla miłej matki ojczyzny
23 III,22|        zmiarkować. Diabeł mi ten afekt dla waszej książęcej mości