Tom, Rozdzial

 1  I,4  |         omłotów zimowych w domach zostali; reszta, mężczyźni w sile
 2  I,13 |   Murzynów wyszedł był z komnaty. Zostali sam na sam.~- Daj ci Boże
 3  I,13 |       chwili pan Andrzej i Oleńka zostali sami.~Serce jej tłukło się
 4  I,14 |          kazał odejść żołnierzom. Zostali sam na sam.~Zdawało się,
 5  I,25 |            tośmy rozmyśliwszy się zostali, bo nam pan podstarości
 6 II,4  |     krzyczeć na żołnierzy, którzy zostali przed sienią:~- Bywaj! bywaj!
 7 II,7  |           ceremonialnym powitaniu zostali wreszcie sam na sam, Janusz
 8 II,8  |         utoczył.~Tymczasem bracia zostali sam na sam. Mieli ze sobą
 9 II,15 |       Widocznie wszyscy ci ludzie zostali pochwyceni w głębokim śnie;
10 II,16 |       Starsi ojcowie przeznaczeni zostali do chórów nocnych; młodzi,
11 II,16 |         bożej, i służbę na murach zostali obowiązani odprawiać. Następnego
12 II,18 |       Tymczasem chodź.~Oficerowie zostali w izbie, Kuklinowski zaś
13 II,22 |     rozeszła i nieprzyjaciele nie zostali przestrzeżeni. Stanęło tylko
14 II,32 |         wodzami po kraju.~Rycerze zostali sami.~- Pójdź waszmość pan
15 III,4 |        wozy i piechurowie pokryci zostali zupełnie kłębiącą się masą
16 III,5 |     rogatek Jarosławia.~Na koniec zostali sami; wówczas Zagłoba zajechał
17 III,16|          I nieraz wieczorami, gdy zostali ze starostą oszmiańskim
18 III,19|        się teraz bezpieczniejszą. Zostali tylko miecznik, panna Kulwiecówna
19 III,27|          gaiki olszynowe; Tatarzy zostali w tyle na staję, na dwie,
20 III,28| zaoponował młody Jur Billewicz.~- Zostali starzy i wyrostki, wreszcie
21 III,31|           której z ostatniej toni zostali przez nadejście Babinicza
22 III,31|        więc pewnego wieczora, gdy zostali sami, spytał ją:~- Oleńka,