Tom, Rozdzial
1 I,13 | się lepiej przyjrzeć, co zaszło. Biskup nie zemdlał, ale
2 I,20 | lecz nagle wspomniał, co zaszło w Kiejdanach, i jej twarz
3 I,21 | Wołodyjowskiego. Dowiedziawszy się, co zaszło, zagarnął miecznika wraz
4 I,22 | sobą. Ze wszystkiego, co zaszło, z postępowania Kmicica
5 I,22 | pomyślnego, bo oblicze książęce zaszło krwią i oczy zabłysły mu
6 I,24 | ukazało się nad Kiejdanami i zaszło za czerwone chmury porozciągane
7 I,26 | nikomu nie wspomnisz, co zaszło i ludziom nakażesz milczenie.~-
8 II,2 | nie wiedzieli bowiem, co zaszło, lecz stary znów zakrzyknął:~-
9 II,4 | koni.~Że słońce jeszcze nie zaszło, Kmicic wyszedł przed karczmę
10 II,4 | wspominał wszystko, co zaszło, jako ona chciała mu być
11 II,4 | a Józwa opowiadał mu, co zaszło w Kiejdanach od czasu pamiętnej
12 II,4 | natomiast tak opowiadał to, co zaszło w Billewiczach:~- Schwycił
13 II,6 | Wołodyjowski, co pod Wołkowyskiem zaszło, jak nagle otoczyły go znacznie
14 II,15 | wiedzcie jednak, że po tym, co zaszło, nie ustąpię, póki tej przeklętej
15 II,16 | byli, aby im powiedzieć, co zaszło.~- Zali przyniósł co dobrego
16 II,32 | szczegółowo wszystko, co zaszło w Kiejdanach.~Jan Kazimierz
17 III,4 | borom.~Właśnie i słońce zaszło. W Jarosławiu dzwony ozwały
18 III,8 | opowiedział towarzyszom, co zaszło. Pan Andrzej i Wołodyjowski
19 III,9 | jeźdźców chłopi.~Nim słońce zaszło, armia Fryderyka margrabiego
20 III,11| villa regia, a wtem słońce zaszło i mrok nocny począł nasycać
21 III,21| słyszę, po owej obronie zaszło, miarkuję, że to rzecz ważna,
22 III,21| się, co by w takim razie zaszło...~Oficer po chwili milczenia
|