Tom, Rozdzial

 1  I,2  |     izby, ze wszystkich piersi wyrwał się gromki okrzyk: "Haeres!
 2  I,5  |      równe nogi, okrzyk trwogi wyrwał się im z piersi:~- Nie otwierać!
 3  I,8  |      zupełnie co innego. On ją wyrwał po kawalersku z rąk gwałtownika,
 4  I,10 |       Na ten widok nowy okrzyk wyrwał się z piersi wszystkich
 5  I,13 |    księcia, potem jeden okrzyk wyrwał się z setek piersi rycerskich:~-
 6  I,16 |       mu zostawił. A oddał!... Wyrwał mnie z toni... Przez to
 7 II,2  | jastrzębim. Kmicic chwycił je, wyrwał lotkę i począł ją temperować
 8 II,6  |       zacnych ludzi z jego rąk wyrwał, i po drodze Szwedów pod
 9 II,14 |   chwycił za tuleję, szarpnął, wyrwał i wznosząc rękę z palącym
10 II,16 |      za garść, wykręcił ramię, wyrwał szablę, następnie trzasnął
11 II,18 |   kolubrynę, a do tego jeszcze wyrwał się z rąk Kuklinowskiego
12 II,22 |         Nie dość, że ów książę wyrwał się z jego rąk, pobił mu
13 II,24 |       pistoletu.~Okrzyk zgrozy wyrwał się z piersi rajtarów, ale
14 II,26 |        bo mnie ciekawość pali: wyrwał się?~- Przy pierwszej stacji
15 II,26 |          Przy pierwszej stacji wyrwał mi krócicę zza pasa... i
16 II,29 |       gdy jeden krzyk straszny wyrwał się z piersi niezmiernego
17 III,11|        ów widok radosny okrzyk wyrwał się z piersi żołnierstwa:~-
18 III,15|   bramy w drobne szczątki, ale wyrwał zawiasę z prawej strony,
19 III,21|      pokazał!~- Bylem się stąd wyrwał, będę miał własną partię,
20 III,24|     Prawda, że i pan Gosiewski wyrwał Babinicza z toni, ale przecie
21 III,25|     Prawda, że i pan Gosiewski wyrwał Babinicza z toni, ale przecie
22 III,28|    płacz straszny, rozpaczliwy wyrwał się z jej piersi. Chwyciwszy