Tom, Rozdzial

 1  I,8  |        obronę, której skuteczność własnymi oczyma oglądać mogła.~-
 2  I,9  |           powiem co innego, na co własnymi oczyma patrzyłem. Oto pierwszego
 3  I,10 |          i zanim szlachta ruszyła własnymi osobami do obozu, ciągnęły
 4  I,11 |     waćpan patrzył na to wszystko własnymi oczyma?!... Toż to po prostu
 5  I,12 |   Charłamp nie mniej był zdumiony własnymi słowami i patrzył na nich
 6  I,17 |          zamierzył, i spełnić się własnymi jego siłami.~Tegoż dnia
 7  I,25 |          w swej mowie, upajał się własnymi. słowami, własnym rozumem,
 8 II,8  |          zaniechać, własną robotę własnymi poszarpać rękoma...~- I
 9 II,10 |           że nas przez nas samych własnymi rękoma naszymi zwojowali,
10 II,15 |           stawiać placówki między własnymi szańcami a główną armią,
11 II,15 |          nie zważał na to. Chciał własnymi oczyma obejrzeć wszystkie
12 II,20 | zatriumfował z początku nad swymi własnymi wojskami i nad szlachtą,
13 II,20 |      consequens, by też każdy i z własnymi poddanymi zgromadźcie się,
14 II,21 |          Panny, na które co dzień własnymi oczyma patrzyliśmy.~Tu pan
15 II,22 |       przeciw onej swawoli, która własnymi rękoma własną ojczyznę zarzyna...
16 II,26 |  spostrzegłszy króla dźwigającego własnymi rękoma pana Kmicica.~- To
17 III,3 |      wezmą! - zawołał podniesiony własnymi słowy i pochwałą starosta -
18 III,16|           i pojechał chcąc szkody własnymi oczyma zobaczyć, a książę
19 III,16|         lecz gdy milczała, ciągle własnymi myślami zajęta, poczuł,
20 III,26|         wiem to od usarzy, którzy własnymi oczyma na ów żałosny termin
21 III,26|           Karolowym wówczas był i własnymi oczyma na termin patrzył.
22 III,30|          się tylko liśćmi, korą i własnymi końmi, które upadały ze