Tom, Rozdzial

 1  I,17 |       oczom własnym jeszcze nie wierzył.~- To kuty frant! Niech
 2  I,26 |     Kmicic!~- Bom w Radziwiłłów wierzył!~Znów nastała chwila milczenia,
 3  I,26 |       jakbym ojcu rodzonemu nie wierzył. Pamiętam te ucztę, gdy
 4 II,1  |  dawnych lat w służbie Kmicica, wierzył on ślepo nie tylko w męstwo,
 5 II,2  |       nie namyślał się nad tym. Wierzył tylko głęboko, że czyni
 6 II,5  |       to, żebyś mu tak samo nie wierzył, jak pismu jego nie wierzysz,
 7 II,10 |     Kmicic słysząc to uszom nie wierzył i w głowie nie chciało mu
 8 II,10 |         wołasz?...~W tej chwili wierzył we wszystko, wierzył, że
 9 II,10 |     chwili wierzył we wszystko, wierzył, że jego Oleńka, cudem z
10 II,13 |         prowadziła. Bo przy tym wierzył święcie w zwycięstwo, choćby
11 II,14 | nazywali ogólnym mianem czarów. Wierzył w nie sam Burchard Miller,
12 II,16 |     bezkarność sprawiła, że nie wierzył w sprawiedliwość bożą i
13 II,16 |    śmierci, inaczej mówiąc: nie wierzył w Boga, wierzył jednak w
14 II,16 |     mówiąc: nie wierzył w Boga, wierzył jednak w diabła, w czarownice,
15 II,19 |        lepiej będzie, żeby i on wierzył naprawdę w istnienie przechodu.~
16 II,19 |      nie widział, oczom bym nie wierzył, bo to nieludzka moc. Kuklinowski
17 II,21 |        Nie dlatego idę, bym nie wierzył, bo wierzę, ale by z waszmością
18 II,40 |       choć astrologowie, którym wierzył ślepo, przepowiedzieli mu
19 III,1 |   straci grunt pod nogami.~Lecz wierzył w gwiazdy. I teraz więc
20 III,9 |    Czarniecki był tak blisko, i wierzył, iż Polacy całą siłą oblegają
21 III,16|         który w Boga nie bardzo wierzył, ale snów i czarów bał się
22 III,28|      tupała nogami, gdy kto nie wierzył, i powtarzała wszystkim,