Tom, Rozdzial

 1  I,4  |        rozpaczliwie i zamilkł na wieki - a na jego miejscu rogacz
 2  I,5  |          widok węża. - Precz, na wieki !..~
 3  I,7  |        Billewiczówna stracona na wieki.~- Dla Boga! - mruknął któryś
 4  I,10 |      ojczyznę ocalili.~- Potomne wieki oddadzą nam sprawiedliwość -
 5  I,12 |           Przepadło wszystko, na wieki przepadło!... Trzem wojnom
 6  I,13 |          włosy: ~- Przeklętym na wieki!... Bogdaj mnie ziemia pożarła!..~
 7  I,14 |        Zali ty myślisz, że ja na wieki poddałem się pod protekcję
 8  I,14 | Rzeczpospolita i wy wszyscy - na wieki ! Ja jeden uratować ją mogę,
 9  I,17 |         uczynię?!... Zginąłem na wieki!... Bogdaj mi kula w łeb!...~-
10 II,16 |  błogosławił tej ziemi po długie wieki, by synowie i wnuki nasze
11 II,16 |           źle czynią, bo przecie wieki bronić się nie możem.~Pan
12 II,17 |  pochwalony Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków! - odezwali się chórem
13 II,17 |         potem godzina, długa jak wieki.~- Już chyba nic nie będzie! -
14 II,19 |          błękitu.~- Ten klasztor wieki wieków stać będzie! - zakrzyknął
15 II,21 |        tym narodzie i da Bóg, po wieki nie znajdzie się taki, który
16 II,27 |  pochwalony Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków! - odpowiedział król.~-
17 III,7 |          nie przyłączymy Prus na wieki do Rzeczypospolitej, to
18 III,26|          do pięknych uczynków na wieki wieków zamyka. Lecz najwięcej
19 III,26|       gorze mi, jeśli w sercu na wieki banitem mnie ogłosisz!"~
20 III,26|          niech mu świeci...~- Na wieki wieków! - zakończył Kmicic.~
21 III,30|      naszym narodzie na przyszłe wieki zostało, posyłam WMści ten
22 III,32|  pochwalony Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków... - odrzekła półgłosem