Tom, Rozdzial

 1 II,6  |        milczeniu.~Przez chwilę cisza trwała, nagle pan Zagłoba wpadł
 2 II,16 |              kaptury i cisza grobowa trwała ciągle; tylko ksiądz Kordecki
 3 II,16 |              gdzie po odejściu posła trwała jeszcze narada. Słowa zdrajcy
 4 II,16 |                Narada w definitorium trwała długo. Uczyniło się ciemno.~
 5 II,18 |          nogach. Cały dzień następny trwała ta niemoc. Leczono go najstaranniej.
 6 II,18 |      wiedział nawet, jak długo droga trwała.~Zatrzymali się na koniec
 7 II,21 |        starożytnej szczerości trybem trwała i pomnażała się coraz bardziej...
 8 II,22 |         Maria Ludwika wraz z pannami trwała także na modlitwie.~Następnie
 9 II,29 |           zostaną zaniechane, krótko trwała, gdyż przeciwnie, w pułkach
10 II,29 |         migotliwym światłem. Naokoło trwała cisza śmiertelna, jeno ogień
11 II,30 |              w kościele cisza ciągle trwała śmiertelna, więc wstawszy
12 II,31 |              w kościele cisza ciągle trwała śmiertelna, więc wstawszy
13 II,42 |              płonące zagasły i walka trwała w ciemnościach.~Lecz nie
14 II,42 |             w ciemnościach.~Lecz nie trwała już długo. Napadnięci znienacka
15 III,4 |           bez oporu.~Im pogoń dłużej trwała, tym stawała się bezładniejszą,
16 III,4 |            sto kroków.~I pogoń dalej trwała. Szwedzkie konie coraz mniej
17 III,5 |          Posępna owa narada niedługo trwała, bo nie było dwóch dróg
18 III,6 |            spotkaniu.~Chwilę jeszcze trwała cisza, wtem koń pod samym
19 III,9 | nieprzyjaciela. Wówczas niedługo już trwała bitwa. Z owej chmury poczęły
20 III,9 |   okolicznych.~Najstraszliwsza pogoń trwała jednak na drodze warszawskiej,
21 III,11|            miłosierdzia.~Lecz krótko trwała. Bogusławowi ludzie widząc,
22 III,19|       Starosta umilkł i przez chwilę trwała cisza, którą przerywał tylko