Tom, Rozdzial

 1  I,7  |        porwana!" - i tak wrzeszcząc ruszał na łeb na szyję ku zabudowaniom
 2  I,7  |           patrzył i wąsikami srodze ruszał. Tymczasem złożono Kmicica
 3  I,13 |         sukni i wąsikami tak z żalu ruszał, jakby chciał nimi pannę
 4  I,14 |          żeby do Upity po chorągiew ruszał i zaraz ją tu sprowadził.
 5  I,17 |          owiec, i wąsikami przy tym ruszał.~Pan Kowalski porozumiał
 6  I,19 |         tropów łatwo było dojść, że ruszał całym tchem końskim w stronę
 7 II,3  |            traktować, a najbardziej ruszał na to ramionami i wąsami
 8 II,6  |     Wołodyjowski tylko wąsikami coś ruszał, nie mniej od pana Zagłoby
 9 II,6  | Wołodyjowski dziwnie jakoś wąsikami ruszał, gdy nowy regimentarz, poklepał
10 II,7  |            gdyż Kiemliczami w drogę ruszał.~Książę przebiegł go oczyma,
11 II,33 |        Prawie żem się z Kiejdan nie ruszał - odrzekł nosacz. - Przyjechał
12 III,4 |           tylko wąsikami raz po raz ruszał, bo także rad był z siebie.~
13 III,6 |        chwytał, pan Michał wąsikami ruszał.~- Tożem ja waści nie znał
14 III,8 |           spokojnie, tylko wąsikami ruszał raz po razu.~Nagle król
15 III,14|              by każdy na stanowisko ruszał. No! jutro! jutro... Będzie
16 III,18|             czas jakiś tylko wąsami ruszał, a oczy wyszły mu na wierzch;
17 III,20|         wypada mu już odejść, i nie ruszał się z miejsca. Blade jego
18 III,26|         mimo pościgu, tak długo nie ruszał się z jakiejś okolicy, póki
19 III,27|      hetmańskie patrzył, a wąsikami ruszał.~- Co myślisz waść? - spytał
20 III,27|           podpisać, choć ledwo ręką ruszał... Książę krajczy sam pilnował...
21 III,29|        tracił jeszcze nadziei i nie ruszał się z zaścianka.~Anusia
22 III,30|          poleciwszy mu, ażeby zaraz ruszał do Troupiów, w których na