Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        mówiono - ale świńskiego to narodu obyczaj czołem do czoła
 2  I,10 |       obcymi się łączyć, do innego narodu przechodzić, krwi własnej
 3  I,13 |          okrutna, dlatego nie masz narodu na cudze łapczywszego, bo
 4 II,7  |            sercu ufnością do swego narodu, uszedł na Śląsk, i sam
 5 II,9  |          mi za zatwardziałość tego narodu.~Tutaj szlachta, zapomniawszy
 6 II,10 |        potęgą była? Zali polskiego narodu nie więcej na świecie, zali
 7 II,10 | kiedykolwiek ustępowało?~- Naszego narodu jest dziesięć razy tyle;
 8 II,11 |            nieszwedzkie. Z jakiego narodu, proszę?~- Jestem Czech.~-
 9 II,11 |           chleb znalazł wśród tego narodu; ale Lisola nie dziwił się.
10 II,14 |          jest Częstochowa dla tego narodu. Siła nam zależy na owej
11 II,15 |         mruknął Sadowski. - U tego narodu prędka odmiana. Jeszcze
12 II,21 |       stanowczością:~- Głos całego narodu przez usta tego szlachcica
13 II,21 |      nieszczęsna zmienność naszego narodu, który jako Proteusz coraz
14 II,22 |            jeno z nazwiska do tego narodu należy.~- Krótko mówiąc,
15 II,26 |   zapomnieć, żeś wbrew cnocie tego narodu, podniesieniem ręki na majestat
16 II,27 |            się, ale i odmianę tego narodu, o którym niedawno jeszcze
17 II,36 |          wojowniku i chwale całego narodu gotowem zawsze krew przelać...
18 III,2 |         mąż jej, sława i ukochanie narodu, pełen sił życia, władał
19 III,6 |        żołnierzy do niego z całego narodu skandynawskiego wybierano,
20 III,8 |       rozumiesz?~- Bo gdyby nie ta narodu naszego przywara, to byś,
21 III,9 |       wielką mogiłę - na sławę dla narodu, na straszną naukę dla tych,
22 III,23|          mówiono o okropnym całego narodu powstaniu. Ile było drzew