Tom, Rozdzial

 1  I,6  |      zbiegów, tak ze szlachty, jak ludu prostego. Miasta, miasteczka
 2  I,10 |       Serca łupieskiego a ubogiego ludu wezbrały pragnieniem zagarnięcia
 3  I,14 |      słyszy wyraźnie głos wojska i ludu: "Vivat defensor patriae!
 4  I,23 |     buntowali. Potocki nie ma siła ludu, ale srodze to ćwiczone
 5 II,6  | mazowieckiego, także tu przyjdzie. Ludu i szabel nie zbraknie, jeno
 6 II,9  |            obyczaje puszczańskiego ludu.~- Im dłużej nie napotkamy
 7 II,9  |       większe i mniejsze kupy tego ludu przybranego w konopne koszule
 8 II,11 |  niepodobny do reszty kraju.~Tłumy ludu czerniały naokół murów kościelnych.
 9 II,19 |      oknach, nie zasypywał kurzawą ludu, nie przerywał modlitw ani
10 II,24 |            zaś stał wśród wiernego ludu, jak pasterz wśród owiec,
11 II,24 |           mnie przez ręce prostego ludu wybawił, przysięgam ci na
12 II,25 |         się z nimi coraz nowe kupy ludu zbrojnego w cepy, kosy,
13 II,25 |            i wśród ogólnego zapału ludu i wojska jechał z nim dalej
14 II,25 |             a obszerny cekhauz dla ludu prostego, wszyscy bowiem
15 II,27 |       dzień i noc gromady dzikiego ludu. Siły króla rosły z każdą
16 III,15|        mnóstwo co najbiedniejszego ludu zza wałów szukać miłosierdzia
17 III,24|     jednakże sześć tysięcy bitnego ludu stanowiło zbyt wielki zasiłek,
18 III,25|     jednakże sześć tysięcy bitnego ludu stanowiło zbyt wielki zasiłek,
19 III,30|           świeżych wolentariuszów, ludu dobrego, ale nad którym
20 III,32|        pierwszy raz zwrócił się do ludu mówiąc: Dominus vobiscum! -
21 III,32|     drobnej szlachty i pospolitego ludu cisnęły się dokoła; niewiasty -
22 III,32|          nieco opodal, bo już tyle ludu natłoczyło się przed gankiem,