Tom, Rozdzial

 1 II,6  |        głodni.~To rzekłszy ruszył koniem, a za nim ruszyli inni i
 2 II,23 |        Głogowy pojawiła się przed koniem biała całkiem ptaszyna i
 3 II,23 |         nie było, a on nadlatywał koniem i chwytał go w lot za rękojeść.
 4 II,23 |       pierwszymi zwykł był toczyć koniem, teraz wlókł się o kilkaset
 5 II,24 |        Kmicic w tej chwili ruszył koniem.~- Pojadę zobaczyć! - rzekł.~
 6 II,25 | trzęsieniem zamiatać.~Król ruszył koniem nieco ku dołowi, następnie
 7 II,42 |          w głowę i obalił razem z koniem... Szczęściem misiurka z
 8 III,1 |         książę biponcki, obalon z koniem, nogę złamał - legli wszelako
 9 III,3 |           miejsca, jakby mu przed koniem piorun trzasł, i nacisnąwszy
10 III,4 |       przynajmniej prąd go wraz z koniem daleko uniesie, a tam już
11 III,4 |        sposobem zniknąć nagle pod koniem, lecz że z jednym tylko
12 III,6 |   rzekłszy ni słowa posunął się z koniem ku pobojowisku, które okrutny
13 III,7 |          Bo mnie w bitwie razem z koniem obalił i rozbił ten piekielnik,
14 III,7 |        Tatarów jego samego wraz z koniem na ziemię obalił i z życiem
15 III,8 |        żyw, powinien bym go kazać koniem po majdanie włóczyć za pominięcie
16 III,8 |        drugą stronę Wisły razem z koniem przerzuciły, a dlatego mu
17 III,12|       nieco - rzekł król ruszając koniem.~Za nim ruszyli inni i jadąc
18 III,13|       nieco - rzekł król ruszając koniem.~Za nim ruszyli inni i jadąc
19 III,22|         ostatniego w ataku wraz z koniem, ale nie śmiał się spodziewać,
20 III,26|           oficer - aż król wraz z koniem już na ziemi!" Wydostał
21 III,27|      Prowadź waść!~Chorąży ruszył koniem i wyjechali na wzniesienie.
22 III,27|          Wojniłłowicz nacisnął go koniem.~- Na bok, panie Babinicz! -