Tom, Rozdzial

 1  I,5  |        jeźdźców leciało na złamanie karku po szerokiej, śnieżnej drodze,
 2  I,8  |    następnie jął liczyć warkocze na karku.~- Jechać... nie jechać...
 3  I,17 |             i ten, mając szablę na. karku, wyczytał wszystko expedite,
 4  I,19 |             ten człowiek nie skręci karku za młodu, to może pójść
 5  I,21 |         skręcić tę zuchwałą głowę z karku i już, już ręce podnosił,
 6  I,25 |           klepać rumaka po lśniącym karku.~- Dziwna rzecz! - rzekł-
 7 II,2  |          wszyscy biegli na złamanie karku z gotowymi broniami, nie
 8 II,6  |         człowiek ma jednak głowę na karku - mówił do Jana Skrzetuskiego
 9 II,10 | eksperiencję siedmdziesięciu lat na karku, widzę rzeczy przyszłe,
10 II,28 |               Aha! co? Mam głowę na karku?~- Wuj ma głowę na karku! -
11 II,28 |            karku?~- Wuj ma głowę na karku! - zawołał nagle pan Roch
12 II,34 |             mógł przemówić; żyły na karku mu spęczniały, ręka chwyciła
13 II,37 |            czysto! Mnie Bogusław na karku siedzi, a ja mam wojskiego
14 II,38 |            czysto! Mnie Bogusław na karku siedzi, a ja mam wojskiego
15 III,4 |        świecę; czasem zaś jechał na karku dwóch, trzech lub czterech,
16 III,4 |      opuścił i czołem wsparł się na karku końskim. Na ten widok pierzchnęli
17 III,4 |        gardło i wychodziło aż tyłem karku. Tego pchnięcia postanowił
18 III,8 |       wypuszczać? Dwunastu rajtarom karku nadkręcił, a mnie trzynastemu
19 III,27|             żeby jeno miał głowę na karku, mógłby bitwę wygrać, nie
20 III,27|           się, pochował w grzywie i karku, tak iż gdyby nie chmura
21 III,29|             chmurą nieprzyjaciół na karku.~Miecznik skoczył natychmiast
22 III,29|    Sakowiczowskiej lecą na złamanie karku od lewej strony ku głównej