Tom, Rozdzial

 1  I,10 |        poseł Kanazyl; ale widać to jasno, że nic nie sprawił, skoro
 2  I,10 | pospolitego ruszenia okazywało się jasno jak na dłoni. Wittenberg
 3  I,12 |          znajdziesz.~- Jedno widzę jasno, że książę sobie ludzi kaptuje -
 4  I,17 |           w głowie uczyniło mu się jasno, a umysł stał się jasny.~-
 5  I,22 |       mogli wypowiedzieć szczerze, jasno i otwarcie wszystkiego,
 6  I,23 |         należy... Rozumiesz?~- Tak jasno, jakoby słońce świeciło.~-
 7  I,26 |         słów Kmicica ukazywało się jasno, że żołnierz zdołał wyciągnąć
 8 II,1  |         tam, między sosnami, widać jasno jak na dłoni.~- Może bydło
 9 II,1  |         Dopieroż byłoby mu w duszy jasno i przejrzysto! Dopieroż
10 II,6  |          musi się jegomość elektor jasno opowiedzieć za nami albo
11 II,7  |       przyszłość i nie widział nic jasno. Pójdzie na Podlasie, rozniesie
12 II,11 |       goryczy i żółci; wykazały mu jasno to, co było dotąd niewyraźnym
13 II,12 |    odbudowaną być może. I widzę to jasno, że niechby jedna kula szwedzka
14 II,19 |         chciał stawiać kwestii tak jasno, a przynajmniej nie chciał,
15 II,21 |           w jego słowach, bo mówił jasno, dobitnie, jak żołnierz.
16 II,22 |            wszyscy bowiem widzieli jasno, że albo władza królewska
17 II,25 |          ale mniejszą duszę mając, jasno i wyraźnie jej pożądać nie
18 II,29 |            do środka.~Uczyniło się jasno od gołych szabel i coraz
19 III,4 |          pogodny i słońce świeciło jasno, więc owego jeźdźca widać
20 III,16|     ucieczki nie przedstawiały się jasno, zatem wolała o nich nie
21 III,17|         duszy, nie mógł myśleć tak jasno jak zwykle. Trawiła go jakaś
22 III,32|            w kościele stało się aż jasno od stali, to ledwie mógł