Tom, Rozdzial

 1  I,7  |         usługę zapłacisz, jeśli nie zdradą?... Nie, bratku, nie przeszkadzałbym
 2  I,10 |       Olbrachta wyginęła szlachta!" Zdrada, panowie bracia!~- Król,
 3  I,10 |           ich sam!~- W pień ich!... Zdrada najzaraźliwsza, mości panowie!...
 4  I,10 |        okrzyki:~- Dawajcie ich sam! Zdrada! zdrada!~Dziwne usposobienie
 5  I,10 |           Dawajcie ich sam! Zdrada! zdrada!~Dziwne usposobienie zapanowało
 6  I,10 |      ratujcie się!" A inne wołały: "Zdrada! zdrada!"~Była to noc straszna:
 7  I,10 |             A inne wołały: "Zdrada! zdrada!"~Była to noc straszna:
 8  I,10 |     krzyczał przeraźliwym głosem:~- Zdrada! morderstwo! hańba! Jesteśmy
 9  I,10 |            Mości panowie, to hańba, zdrada, morderstwo, parrycydium!...
10  I,10 |        poskąpi!... Ratujmy matkę!~- Zdrada! - krzyknęło już kilkadziesiąt
11  I,10 |             kilkadziesiąt głosów. - Zdrada! rozsiekać!~- Do nas, kto
12  I,10 |         krzycząc: "Do nas! do kupy! zdrada!" - a za nimi ruszyło już
13  I,11 |        oczyma?!... Toż to po prostu zdrada była najzaraźliwsza, w dziejach
14  I,11 |            patrzyłem, a czy to była zdrada, sam waszmość, gdy wszystko
15  I,12 |         pójdą śladem Wielkopolanów! Zdrada! Nieszczęście! O Boże, Boże!
16  I,13 |          ich ręce Wielkopolskę, ale zdrada i pospolitego ruszenia niedołęstwo.~-
17  I,13 |            co dostojnej osobie? Aza zdrada jaka, jakowe machinacje
18  I,13 | nieprzyjaciel domu mego, szerzy się zdrada i grożą klęski publiczne.
19  I,15 |        trzecia kozacka... a do tego zdrada jak zaraza: Radziejowski,
20  I,17 |          rękę nań podnosić, ale gdy zdrada jawna, nie może być inaczej!
21  I,23 |             że w tym będzie jakowaś zdrada, chybaby elektor nie był
22 II,1  |    Miłościwy królu!... Tędy, bo tam zdrada!~Soroka podnosił się na
23 II,2  |              po czyjej stronie była zdrada, a po czyjej czysta intencja.
24 II,2  |            pogrążyć mogą, bo w nich zdrada Rzeczypospolitej jawna,
25 II,3  |       krótkim milczeniu Kmicic - bo zdrada to jeszcze co innego jak
26 II,5  |             teraz daje, była jakowa zdrada, temu wprost neguję. Nie
27 II,23 |          przy osobie naszej, bo nie zdrada tak przemawia.~- Dziękuję
28 II,26 |         ugodę kiejdańską podpisano. Zdrada okazała się jawnie. Inni
29 II,26 |           gdyby nie ja, to by i owa zdrada żadnych fruktów jadowitych
30 II,26 |           czyjej się głowie naprzód zdrada wylęgła? Czy nie on pierwszy
31 III,2 |             Sapieha, który naonczas zdradą jeszcze, ku wielkiemu umartwieniu
32 III,11|             albo się nowa hetmańska zdrada wykrywała. Nie wiem, czyli
33 III,29|           krzyknął w przerażeniu.~- Zdrada jakowaś! - zawołał pan Tomasz. -