Tom, Rozdzial
1 I,6 | zaszkodzić mogło. Za cudze grzechy i winy, za gniew sprawiedliwy
2 I,7 | Rzeczpospolitą gnębią za grzechy i niezgodę naszą. Wszystko
3 I,13 | bezkarności zupełnej za ciężkie grzechy i występki; więc i radość,
4 I,13 | żołnierska, gdy odkupiwszy krwią grzechy leci z pola ku niebu -ten
5 I,14 | prędką poprawą zgładzić grzechy potrzeba. A ode mnie nie
6 II,3 | Bóg pokarał za dawne grzechy... Ot, co... Pozwoli wasza
7 II,4 | szwedzkich komendantów.~"Stare grzechy mnie ścigają i prześladują... -
8 II,5 | chcesz, bym ja za twoje grzechy po śmierci wył, to mi za
9 II,10 | Kto chce pokutować za grzechy, temu czas!~Lecz Kmicic
10 II,12 | powtarzając sobie w duszy: "Za grzechy moje, za grzechy moje..." -
11 II,12 | duszy: "Za grzechy moje, za grzechy moje..." - odrzekł z mieniącą
12 II,13 | mi strach, żeby w dawne grzechy nie popaść. A co do tego,
13 II,16 | nie przebłagamy za dawne grzechy nasze!~- Ojcze! - odrzekł
14 II,19 | nazwisku została i dawne grzechy starła." Poszedł, zginął,
15 II,20 | który wytykając błędy i grzechy rozkazywał nie tracić nadziei
16 II,21 | miłość, bo widzę żal za grzechy i restaurację tego królestwa,
17 II,26 | widzi, chciałem... Ale stare grzechy człowieka ścigają. Naprzód
18 II,26 | jeśli ona nowa służba dawne grzechy przeważyła albo choć zrównała,
19 II,33 | takich zasług za nic dawne grzechy! Dla Boga! dobrze, że z
20 II,41 | miłosierdzie często Bóg wielkie grzechy odpuszcza. Nikt z nas nie
21 III,2 | zarządził, jak chciał, aby za grzechy nas ukarać.~- Oby Bóg w
22 III,29| za moją płochość, za moje grzechy! - mówiła do siebie.~Na
|