Tom, Rozdzial

 1  I,5  |  wolentarzy pana Kmicica, żeby dojść do przekonania, iż gorszego
 2  I,8  |      on mógł spokojnie do niej dojść, a wolał się warcholić...
 3  I,19 |     dalszych tropów łatwo było dojść, że ruszał całym tchem końskim
 4  I,23 |        grafem Magnusem do ładu dojść od czasu onej bitwy klewańskiej.
 5  I,23 |    tylko w mocy człowieczej, i dojść aż do tej granicy, jaką
 6 II,4  |       do jakiej takiej fortuny dojść, jeśli Bóg łupu przysporzy.
 7 II,4  |    nami będzie?"~Tu, nie mogąc dojść do żadnej konkluzji, zwrócił
 8 II,5  |     zaraz i do wielkiej kłótni dojść mogło, bo to zadzierżysty
 9 II,9  |    których pierwej ostrzeżenia dojść mogły, pędził swe konie
10 II,13 |      gdzie indziej do wyższych dojść. Prostym żołnierzem zostanę,
11 II,18 |       po czasie, że musiał już dojść daleko i że szaniec może
12 II,34 |        cztery mile. Co nie mam dojść! - dojdę i nie tylko ludzi
13 II,35 |       do którego noga szwedzka dojść nie zdołała, dalej zaś takim,
14 II,39 |       Drohiczyna Bogusław mógł dojść? Kiedy was zniósł?~- Dwa
15 II,40 | przejść, żaden wóz z żywnością dojść - samemu więc Bogusławowi
16 III,10| misternie haftowana, iż rzeczy dojść nie mogę... Jeno... gadaj
17 III,12|  rozkazy wydane, ale trudno im dojść, bo granaty przenoszą i
18 III,13|  rozkazy wydane, ale trudno im dojść, bo granaty przenoszą i
19 III,18|       przekonaniem miecznik.~- Dojść zaś mogą dlatego, że wdzięcznym
20 III,23|        choć w trzydzieści koni dojść do Birż? Więc zostać w Taurogach?
21 III,26|       i że kara może Bogusława dojść z innych rąk, mianowicie
22 III,26| Gosiewski się znajduje i dokąd dojść zamierza?~Szlachcic dość