Tom, Rozdzial

 1  I,14 |   Radziwiłł wpatrzył się w te blaski i zamyślił się głęboko.~
 2  I,15 |   końcu poczęło świtać. Szare blaski wpadające przez kratę rozpraszały
 3  I,17 |     latarki rzucając niepewne blaski na grupy żołnierzy konnych
 4 II,1  |       w siebie różowe i złote blaski, na koniec nastał dzień
 5 II,11 |     olbrzymią gwiazdę siejącą blaski niezmierne.~Kmicic i jego
 6 II,12 |  przez szyby, i wszystkie one blaski czerwone, fioletowe, złote,
 7 II,12 | półprzesłonięte, nieziemskie: blaski nieziemskie, mroki nieziemskie -
 8 II,14 | rozpraszał się - szedł dalej. Blaski od monstrancji padały na
 9 II,17 |    którego słodkie a rzęsiste blaski rozsypały się zaraz naokoło.
10 II,17 |  wszyscy, a obraz z góry siał blaski przejasne...~Późną nocą
11 II,17 |     się dzień i pierwsze jego blaski odkryły robotę szwedzką.
12 II,21 |       ciągle tę postać. Żółte blaski świec zapalonych przed ołtarzem,
13 II,23 |       góry szaty płomienne, i blaski szły od nich okrutne, póki
14 II,23 |      czerwona i złota wstęga; blaski te padały na króla, biskupów
15 II,23 |       gubił się w oddaleniu. .Blaski gasły naokoło, tylko w jednym
16 II,25 |     ćmił, takie od niego biły blaski.~Był to mąż w sile wieku,
17 II,25 |       rzucał iście diamentowe blaski; nad oprawą pracowali mistrze
18 II,25 |      smołą rzucało jasnożółte blaski na bruk wyprzątnięty ze
19 II,39 |  wozów skrzypiących. Pierwsze blaski dzienne odbiły się w rurach
20 III,9 |    zachodzącego słońca. Złote blaski odbijały się w zakrzepłej
21 III,16|  różnokolorowych, rzucających blaski tajemnicze a słodkie, jakoby
22 III,20|   ubrana we wszystkie tęczowe blaski cudownej legendy z pierwszych