Tom, Rozdzial

 1  I,5  |      leciał pan Andrzej, jakby go zły duch opętał, bez czapki,
 2  I,6  |        uczynić, i to człowiek ani zły zupełnie, ani zupełnie zepsuty.
 3  I,8  |      który skłoniwszy się wyszedł zły i gniewny; po czym zaraz
 4  I,10 |          wziął permisję.~Jednakże zły przykład podziałał - i tego
 5  I,16 | zwycięstwo. Owszem, chmurny był i zły, jakby przeciw sercu postąpił.~-
 6  I,20 |          ale to tak nie jest. Nie zły to człowiek, jeno obłąkany.~-
 7  I,21 |       zawiodło, wracał do Kiejdan zły i chmurny. Dziwiło go to
 8  I,21 |   przyjaźń ze Szwedami zachwiana, zły przykład innym dany, od
 9  I,24 |         odrzekł Kmicic. - Jakowyś zły duch wszedł między nas i
10 II,1  |           Oleńkę uratować...~Lecz zły duch jakiś sprawił, że i
11 II,4  |       swym pułkownikiem.~"Już nas zły urok minął - myślał - skorośmy
12 II,8  |          nim nie spodziewał.~- To zły był człowiek, dawno to wiedziałem! -
13 II,16 |        człowiek z natury zupełnie zły, miewał czasem szlachetniejsze
14 II,16 |           rzekł ksiądz Kordecki - zły to człowiek... A ty cóżeś
15 II,21 |           do Szweda przystali, bo zły duch wojsko opętał, a teraz
16 II,22 |         bo jeden swawolnik, jeden zły obywatel, dla prywaty swej,
17 III,6 |     oblicze stało się pstre, a to zły znak.~Jakoż twarz Czarnieckiego
18 III,14|              rzekł pan Zagłoba. - Zły dzień do szturmu... Niech
19 III,17|       powrócił do Taurogów wielce zły, zgryziony, z okrutną przeciw
20 III,17|         zbyt pomyślnie, bo wrócił zły i zgryziony.~Tego jeszcze
21 III,23|      ruskich. Elektor przewidywał zły koniec tej wyprawy, ale