Tom, Rozdzial

 1  I,4  |           języku, nie drzemcie jako zając o południu pod skibą!~-
 2  I,4  |         duszonego przez psy zająca; zając beczał w ostatniej agonii,
 3  I,6  |            laudańscy Lubicz zbrojno zająć i Butrymom go oddać, ale "
 4  I,11 |              bo czas się ekspedycją zająć.~Poszli.~Pan Stanisław,
 5  I,18 |          waszmościów łaskaw tym się zająć, bo ja już i głosu w gębie
 6 II,1  | miłosierdzia; zamierzył więc Soroka zająć zbrojną ręką chatę i trzymać
 7 II,6  |     dyscyplinę utrzymać i żołnierzy zająć, żeby próżnowaniem nie sparcieli.
 8 II,11 |        zasiłki mieć może. Musimy go zająć, aby temu przeszkodzić...
 9 II,12 |            instygował, aby klasztor zająć i do skarbca się dostać,
10 II,25 |         Jerzy Lubomirski nie zdołał zająć najwybitniejszego miejsca,
11 II,32 |          Lepiej zmykaj za morze~Jak zając!~ ~Bo gdy sypną się guzy,~
12 II,35 |       mógłby, gdyby chciał, tym się zająć. Zacny to człek i nam wielce
13 II,40 |         Czyś waść słyszał kiedy, by zając poddanie się ogarom proponował?~-
14 III,2 |             potężną twierdzę zdołał zająć, zyskałby niewzruszoną podstawę
15 III,4 |  przynajmniej twierdza nie dała się zająć, i wrócił nie tylko z niczym,
16 III,15|         więc zeskoczył z konia, jak zając napierany przez psy lub
17 III,24|           szydełkami pod nosem, jak zając, ruszasz... Otóż ja mówię
18 III,24|                Rzeczpospolitę można zająć, ale dosiedzieć w niej nie
19 III,25|           szydełkami pod nosem, jak zając, ruszasz... Otóż ja mówię
20 III,25|                Rzeczpospolitę można zająć, ale dosiedzieć w niej nie
21 III,29|          aby uwagę Billewiczowskich zająć. Natomiast pan miecznik,