Tom, Rozdzial

 1  I,10 |   Onufry! bywaj!... Żeby cię zabito! dawaj konie!... Gdzie moja
 2  I,10 |   wojsko, działa. Bogdaj ich zabito! - oni jeszcze podpisali
 3  I,12 |     Nie przerywaj! bodaj cię zabito! - wołali inni.~Lecz Zagłoba
 4  I,15 |      go porwała.~- Bodaj cię zabito! - krzyknął na Zagłobę -
 5  I,24 |    nic nie mów... Bodaj mnie zabito! mniejsza byłaby męka...
 6 II,9  |      poczuwając.~- Bodaj was zabito! - zakrzyknął Kmicic. -
 7 II,9  | Braneckiego w samym Poznaniu zabito, a nad ludem prostym znęcano
 8 II,11 |  Prawdę szczekał... Bodaj go zabito!... A i ów cesarski statysta
 9 II,16 |  waść osobiście?~" Bodaj cię zabito!" - pomyślał Kmicic.~Lecz
10 II,18 |     rzekł Kosma.~- Bodaj was zabito! Ty, stary, o wszystkim
11 II,23 |    bogdaj cię za takową radę zabito!~Lecz Jan Kazimierz począł
12 III,12|      doczekał.~- Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął
13 III,12|  każę wyprowadzić! Bodaj cię zabito! (powiada). Żreć nam się
14 III,13|      doczekał.~- Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął
15 III,13|  każę wyprowadzić! Bodaj cię zabito! (powiada). Żreć nam się
16 III,15|      pan Zagłoba - bodaj was zabito! To śmiejecie się widząc
17 III,15|      afrykańskich? Bodaj was zabito! Żeby nie ja, to byście
18 III,15| lepszego niewarci! Bodaj was zabito, żeście i onych małp niegodni!~-
19 III,15|    niegodni!~- Bogdaj ciebie zabito, małpi królu! - zakrzyknął
20 III,17|   chciał krewnym... bodaj go zabito!... jako dworski byk wiejskim
21 III,17| wiejskim jałoszkom! Bodaj go zabito! Ale poczekasz! Pierwej