Tom, Rozdzial

 1  I,5  |  stajniach i oborach.~- W las uszedł! - zawołał jakiś szlachcic. -
 2 II,1  |       A co się z nim stało?~- Uszedł.~Nastała chwila milczenia.~-
 3 II,1  |     godne zazdrości. Bogusław uszedł. Nad panem Andrzejem zawisła
 4 II,1  |   Bogusław pogromił Kmicica i uszedł, nie tylko znikło bezpieczeństwo
 5 II,5  | dostało. Żem z duszą i łubami uszedł, to jeno przez pana Kmicica
 6 II,6  |       że i świadek klęski nie uszedł.~- Pierwsze zwycięstwo on
 7 II,6  |        Ani świadek klęski nie uszedł" - mówili drudzy. - "A ot
 8 II,7  |     ufnością do swego narodu, uszedł na Śląsk, i sam Karol Gustaw
 9 II,17 | serdecznie i zawrócił. Ledwie uszedł ze trzydzieści kroków, zabielał
10 II,19 |  przypiekł po katowsku, a sam uszedł!~- Do śląskiej granicy niedaleko! -
11 II,26 |       moich pobił sam jeden i uszedł... Rycerz to znamienity...
12 II,39 |  którzy mówią, że i pułkownik uszedł; ale że ranny, to sam widziałem.
13 II,42 |     wyłapali.~- A onże sam?~- Uszedł.~Kmicic pomilczał chwilę
14 III,6 |     był... nie wiem... jeżeli uszedł...~- Uszedł! uszedł! - ozwali
15 III,6 |    wiem... jeżeli uszedł...~- Uszedł! uszedł! - ozwali się ci,
16 III,6 |    jeżeli uszedł...~- Uszedł! uszedł! - ozwali się ci, którzy
17 III,7 |      ziemię obalił i z życiem uszedł.~- A powiadałeś waszmość -
18 III,9 |         Jeśli tu nie leży. to uszedł w lasy, ale jeśli uszedł,
19 III,9 |      uszedł w lasy, ale jeśli uszedł, to go chłopi zabiją!~Pan
20 III,21|  Horotkiewicza, iż sam ledwie uszedł, a inni powiadają, że zabit...
21 III,22|        Miałem go, miałem... i uszedł!... Więcej mnie to gryzie