Tom, Rozdzial

 1  I,6  | Czarnieckiego coraz się częściej na ustach, ludzkich zjawiało, ale
 2  I,10 |       radzie mniejsze miał słowa na ustach, bo się za brodę i za chochoł
 3  I,10 |        Wodzowie i szlachta mieli na ustach jedno słowo: "paktować!"
 4  I,22 |             i obumarł na wszystkich ustach na widok twarzy hetmańskiej,
 5 II,4  |         mogły się dziwnie wydawać w ustach szlachetki - koniuchy, ale
 6 II,4  |         dziwnie brzmi taki okrzyk w ustach pana starosty, i dodał:~-
 7 II,13 |           stojących, z trąbami przy ustach, za nimi długie i głębokie
 8 II,14 |           trzymał przymknięte, a na ustach miał nieziemski prawie uśmiech
 9 II,16 |            ale całe wojsko miało na ustach jedno tylko słowo: "układy".~
10 II,16 |            piersiach, z modlitwą na ustach. Zamknięto ich wreszcie
11 II,16 |           dziwne czyniło wrażenie w ustach takiego wcielonego diabła
12 II,17 |           Dalsze słowa uwięzły mu w ustach; umęczenie, dawne cierpienia,
13 II,20 |        pieśni tryumfu zamarły im na ustach, i sami pytali siebie z
14 II,21 |     wszystkie oczy spoczęły na jego ustach.~Lecz Kmicic urwał nagle
15 II,29 |           Dalsze słowa zamarły mu w ustach, Radziwiłł siedział na sofie
16 II,30 |         pojawiało się na wszystkich ustach.~Szczegóły w onych wieściach
17 II,31 |         pojawiało się na wszystkich ustach.~Szczegóły w onych wieściach
18 III,5 |       Kanneberga spotężniały w jego ustach do dwóch tysięcy ludzi.
19 III,15|     Wittenberg!" było na wszystkich ustach.~Po chwili szmer zmienił
20 III,18|          Sakowicz położywszy jej na ustach swą dłoń potężną.~- Cicho,
21 III,21|            komendę wiecznie miał na ustach, dzielność w obliczu, jeno