Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       szablę do alkierza, ale nie zdołał jeszcze z nią wrócić, gdy
 2  I,18 |        szabel.~Pierwszy impet nie zdołał rozerwać Szwedów, lecz zepchnął
 3  I,19 |      sposobem zwierz z matni ujść zdołał.~Jakoż pokazało się, że
 4  I,25 |            albowiem zaledwie rano zdołał szaty przywdziać, gdy oberżysta
 5  I,25 |     takich statystach niczego nie zdołał nauczyć. Nie wiem, czy wasza
 6  I,26 |  ukazywało się jasno, że żołnierz zdołał wyciągnąć całą nagą prawdę
 7 II,1  |      Kmicica, porwany, bezbronny, zdołał wydostać się z jego rąk
 8 II,1  |        Lecz zanim zdumiony Soroka zdołał opuścić izbę, pan Andrzej
 9 II,7  |           gdyby zaś Jan Kazimierz zdołał zawrzeć przymierze i popchnąć
10 II,8  |        który jeszcze ochłonąć nie zdołał - wiem, że nie mogłeś inaczej
11 II,15 |   bliskich, że wszystek proch nie zdołał zgorzeć, świadczyły aż nadto
12 II,17 |           i z płaczem niezmiernym zdołał tylko zawołać:~- O Mario!
13 II,18 |        Andrzejem i jakim sposobem zdołał przywieść swój zamiar do
14 II,18 |         są?" - pomyślał.~Lecz nie zdołał ujść jeszcze dwóch kroków
15 II,18 |           lubo polewany wodą, nie zdołał zamarznąć, gdyż od niejakiego
16 II,18 |      armacie.~Po kwadransie pracy zdołał ręką chwycić się za otwór
17 II,18 |        duchem, żywo!~I nim Kmicic zdołał zrozumieć, co się dzieje,
18 II,21 | królewskie, a pan Kmicic zaledwie zdołał wyjąkać pytanie:~- Kto to
19 II,25 |        tylko Jerzy Lubomirski nie zdołał zająć najwybitniejszego
20 II,33 |     książę afekt w niej rozbudzić zdołał, to wasza mość nie masz
21 III,2 |       bowiem ową potężną twierdzę zdołał zająć, zyskałby niewzruszoną
22 III,4 |        środek.~I nimby ktoś okiem zdołał mrugnąć, już dwa hełmy zapadły
23 III,4 |      ramię zdrętwiało; ledwie się zdołał zastawić od ciosu, który
24 III,6 |         chciał dorównać, lecz nie zdołał, bo mu Bóg wielkości odmówił.~
25 III,11|           wojsku Sapieżyńskim nie zdołał mu dotrzymać. Wówczas taka
26 III,12|    Kazimierz, mając aż nadto sił, zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto
27 III,13|    Kazimierz, mając aż nadto sił, zdołał i tamtych przyciszyć.~Poczęto
28 III,15|      krańca tego mrowiska sięgnąć zdołał.~Zastępy owe stały w zupełnej
29 III,17|           od nich bezpieczne. Nie zdołał się zatem pan miecznik nawet
30 III,17|        nim przestraszony Sakowicz zdołał sprowadzić medyka, paroksyzm
31 III,27|           odleciał i nim Bogusław zdołał zastawić się na nowo, ciął
32 III,27|          okup stu tysięcy talarów zdołał go uspokoić.~Za czym wieczorem
33 III,30|   zniesiony, iż zaledwie samopięt zdołał się schronić do lasów w