Tom, Rozdzial

 1  I,10 |      strony nie było prawie wcale szańców i nie było zza czego się
 2 II,1  |           spoza nich, jakby spoza szańców, muszkiety ku zaroślom.~-
 3 II,14 | ściągnięto w jakiś czas później z szańców. Widocznie Szwedzi uznali
 4 II,15 |       wzniesieniem potężniejszych szańców, jasnogórcy opatrywali szkody
 5 II,15 |           odrzekł Horn.~- Więc do szańców! Mało było wczoraj ognia
 6 II,15 |  klasztorem, aż do przeciwległych szańców szwedzkich; tam druzgotały
 7 II,15 |      jakoby zapadał w otchłań. Od szańców aż do jego murów wyciągały
 8 II,15 |          ludzi, nie opodal już od szańców, pod wodzą Janicza, Węgrzyna,
 9 II,15 |        usypanego starannie z tyłu szańców. Stał tam cały szereg wozów,
10 II,15 |          z najbliższych klasztoru szańców. Całe pułki błąkały się
11 II,16 |         ziemia utrudniała sypanie szańców i czynienie podkopów. Oblężenie
12 II,17 |      ciemności cały szereg małych szańców aż do samej pochyłości.
13 II,19 |   oddziały pilnujące najbliższych szańców opuściły je w popłochu.~
14 II,42 |  wolentarzami.~Dojrzano i jego ze szańców, lecz zamiast strzałami,
15 II,42 |          nadjeżdżającą gromadę od szańców, piechota poczęła ruszać
16 III,3 |       później zagrzmiały działa z szańców szwedzkich, a zamojskie
17 III,3 |      musiał się cofać z bliższych szańców, twierdza bowiem zasypywała
18 III,3 |           wozy i ściągać działa z szańców... a w nocy ruszyło całe
19 III,10|      Szwedzi zaś pod osłoną owych szańców zaczęli stawiać most. Pracowali
20 III,12|       gęsto, fosy i majdany aż do szańców zjeżyły się mogiłami, w
21 III,13|       gęsto, fosy i majdany aż do szańców zjeżyły się mogiłami, w