Tom, Rozdzial

 1  I,1  |   Młody mężczyzna postąpił na środek izby i poznawszy, że się
 2  I,14 |     którzy mnie odstępujecie, środek ratunku; wskażcie drogę
 3  I,14 |       setny pytam: gdzie inny środek ratunku? Niech się więc
 4  I,19 |      łuk począł się zaciskać. Środek jego wiódł sam hetman.~Na
 5  I,20 | człowieczek.~I posunął się na środek izby; za nim weszli hurmem:
 6 II,16 |     Wtem Sadowski wystąpił na środek izby i stanął przed Millerem.~-
 7 II,16 |     Heski wystąpił z kolei na środek izby i rzekł ostentacyjnie:~-
 8 II,23 |    takich sług, mogę choćby w środek Szwedów jechać!~Tymczasem
 9 II,24 |    się dopiero spoza zakrętu, środek stłoczył się i zwichrzył.
10 II,29 |  sofie wysuniętej umyślnie na środek komnaty, aby ciepło płomieni
11 III,4 |        wnet otoczona została. Środek Szwedów ustępował przed
12 III,4 |   konia i wpadł między nich w środek.~I nimby ktoś okiem zdołał
13 III,4 |      wpadł na kształt gromu w środek.~Lawina jeźdźców runęła
14 III,8 |        jak lampka wstawiona w środek alabastrowej urny.~Siedział
15 III,9 |      poczęła wysypywać się na środek równiny; pułki formowały
16 III,9 |       jak duch śmierci, w sam środek szyków; za nią druga, trzecia,
17 III,15|      rzuciła się z szablami w środek czworoboku; za nimi wpadła
18 III,27|   chwili w półksiężyc, bo gdy środek rajtarii ustąpił, zepchnięty
19 III,27|      gęstszym padać trupem, i środek, w którym walczył sam Kmicic,
20 III,27|   ręki wypuścił; w tej chwili środek się przerwał, a pomieszane
21 III,27|      spojrzał przez rozerwany środek w głąb pola i nagle ujrzał