Tom, Rozdzial
1 I,7 | umyślnej sesji, na której oną sprawę roztrząsano. - Gdy tamten
2 I,8 | służby zdatne. Na dobrą sprawę, trzeba by im wszystkim
3 I,10 | krzywych i w każdej chwili sprawę publiczną dla swej prywaty
4 I,10 | poważniej:~- I za tę to sprawę my musimy teraz krwią i
5 I,17 | lubię wiedzieć, z kim mam sprawę.~To rzekłszy zwrócił się
6 I,22 | oddziałało źle i na oficerów w sprawę wtajemniczonych. Jakoż na
7 I,25 | jedzie, ten zaś poszedł zdać sprawę księciu. Po chwili wrócił
8 II,1 | piorun zapali! Wolę mieć sprawę ze zbójem niż z charakternikiem -
9 II,11 | prywatę więcej ukochał, a sprawę publiczną więcej podeptał?
10 II,13 | usiłowaniom sług swoich i sprawę słusznej obrony wesprze!...
11 II,16 | by żołnierze sami wzięli sprawę w rękę i porozumieli się
12 II,17 | życzyć, jak owo za taką sprawę?...~Ksiądz długo milczał,
13 II,21 | jeszcze lepiej i obszerniej sprawę wywieść i rozważyć mogą.~-
14 II,27 | przed Najwyższym Sędzią sprawę ze swoich uczynków zdaje...~
15 II,29 | że ma tam okrutnie kruchą sprawę.~- Bóg miłosierny!~- Że
16 II,32 | położywszy na stronę ową sprawę, powiadaj, co o tym człeku
17 II,33 | takim rycerzem będziesz miał sprawę.~- Już raz miałem i ot!
18 II,35 | pana Sapiehy się udać. Byle sprawę wziął do serca, to jako
19 II,36 | starosta nie wyliczył, z kim ma sprawę... Ot, ci ludzie, których
20 III,5 | szczęście, stary Zagłoba wziął sprawę w ręce, pojechał i ledwie
21 III,10| jakoby właśnie patrzył na sprawę!~- Mów dalej! - rzekł Czarniecki.~-
|