Tom, Rozdzial

 1  I,5  |       jak człowiek, który, ze snu się zbudziwszy, sam nie
 2  I,5  |     ludność...~Zerwali się ze snu mieszkańcy pobliskich zaścianków.
 3  I,11 |   oczyma i strząsając resztki snu z powiek- że gdzie bym waszmości
 4  I,13 |   Kmicic zbudził się jakby ze snu.~Książę zeszedł ze wzniesienia
 5  I,13 |    zawsze rozmawiał, a ja rad snu przed bitwą przez jaką godzinę
 6  I,14 |     żem niegłodny wiekuistego snu i odpocznienia? Ale trzeba
 7  I,14 |      i wszystkie chorągwie ze snu rozbudzę, aby na nieprzyjaciela
 8  I,25 |    gdy pan Andrzej zamykał do snu oczy, widział hetmana siedzącego
 9  I,26 |  Kmicic zbudził się jakoby ze snu, potrząsnął głową i mówił:~-
10 II,1  |      jak człowiek zbudzony ze snu lub otrzeźwiony z upicia,
11 II,7  |    dniach, z wyjątkiem godzin snu, obiadu i całowania; bo
12 II,12 |      jak człowiek zbudzony ze snu nie od razu miarkuje, gdzie
13 II,13 |        Zerwali się wszyscy ze snu w osłupieniu, w przerażeniu
14 II,15 |        jakby chcąc okazać, że snu nie potrzebują, strzelali
15 II,17 |    ofiarą obudzić śpiących ze snu, obmyć z grzechów grzesznych,
16 II,17 |      niewiasty zerwały się ze snu. Pytania i odpowiedzi zaczęły
17 II,21 |       zbudziwszy się jakby ze snu.~- Jakże cię zowią?~- Jak
18 II,37 | Uśpione miasto ocknęło się ze snu. Porozpalano ognie. Chorążowie
19 II,38 | Uśpione miasto ocknęło się ze snu. Porozpalano ognie. Chorążowie
20 II,41 |  trudem, spać już poszedł. Ze snu głębokiego rozbudził go
21 III,18|   komnacie, jakby zbudzony ze snu, następnie wsparłszy się