Tom, Rozdzial

 1  I,7  | opowiadania, a pan Wołodyjowski prosił Terkę, żeby mu też coś zaśpiewała
 2  I,8  |      nią przyjechał, a żem ręki prosił, to nie za zapłatę, jeno
 3  I,9  |       się mąż, któren ją o rękę prosił i za żonę chciał pojąć.~
 4  I,16 |      książęcą mość!~Pan Andrzej prosił i ręce składał, ale w słowach
 5  I,16 |       skazanych, a teraz Kmicic prosił tylko pozornie - w rzeczywistości
 6  I,17 |        pan Kowalski będzie o to prosił? Prędzej nam zawierzy i
 7  I,19 |       Ale Pontusa nie będę o to prosił. Trzeba by kogo wysłać do
 8  I,20 |       gdyś go o to w Kiejdanach prosił?~- Tak jest! - rzekł Kmicic. -
 9  I,23 |     podarła, nie będę jej o nic prosił. Chciałbym jeno być jak
10  I,25 |      zabijaka, baron von Goetz, prosił go na klęczkach o darowanie
11 II,11 |         ma sentyment, tedy będę prosił jego królewskiej mości,
12 II,16 |     którego nie okuli, jak o to prosił, nie wytrzymał istotnie
13 II,21 |          Jam ich o permisję nie prosił, ale wybaczaj waćpan, że
14 II,37 |      królewskie wiezie, i zaraz prosił pana wojewodę o osobną audiencję.~
15 II,38 |      królewskie wiezie, i zaraz prosił pana wojewodę o osobną audiencję.~
16 III,3 |         nalegał, trochę groził, prosił, pochlebiał. Jako patoka
17 III,5 |     Trzeba było tańcować, pókim prosił."~Na to pan Czarniecki:~-
18 III,5 |        co najwięcej to wzywał i prosił Lubomirskiego, by szedł
19 III,14|         o wzajemność w afektach prosił. Nie wiadomo, co jej tam
20 III,15|      bodąc. Nikt ze Szwedów nie prosił pardonu, ale go też i nie
21 III,27|         o to usilnie Hassun-bej prosił obawiając się, czy lud jego