Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      Milczeć! - huknął Kmicic, aż las odegrzmiał, a stojący najbliżej
 2  I,5  |          stajniach i oborach.~- W las uszedł! - zawołał jakiś
 3  I,5  |      szlachta. - Do zabudowań i w las! Odnajdziem go! Hajże na
 4  I,7  |          już... słychać ich przez las. Wasza mość wie, że do Lubicza
 5  I,7  |      wreszcie na niebo i oświecił las, drogę i ciągnących wojowników,
 6  I,10 |     każdej chwili do boju gotowe.~Las włóczni sterczał nad masą
 7  I,10 |          wojska przeszły wreszcie las, wzrok ich odkrył krainę
 8  I,10 |      kroki żołnierzy i napełniało las złowrogimi echami. Wreszcie
 9  I,14 |   husarskie i lekkie petyhorskie, las chorągwi płynie nad nimi,
10 II,25 |        sinawej oddali wysunął się las włóczni, barwne proporce
11 II,25 | starszyzny wilcze wedle obyczaju.~Las zielonych z czarnymi proporczyków
12 III,4 |        kopytami rajtarskich koni.~Las napełnił się krzykiem goniących
13 III,4 |        stawała się coraz szersza, las rzedniał i na jego krańcu
14 III,4 |      zeskakiwać z koni i zmykać w las, lecz kilkunastu zaledwie
15 III,4 |          sprawie. Cofnęły się pod las i zatrzymały znowu, jakby
16 III,9 |        niezbyt szybko. Wjechali w las gęsty, w którym ogarnęła
17 III,21|      Pogrążon!~- Niechże waćpannę las ogarnie!... To widzę z jednym
18 III,24|      skończyły się i odsłonił się las niepodszyty. Wówczas nadjeżdżający
19 III,25|      skończyły się i odsłonił się las niepodszyty. Wówczas nadjeżdżający
20 III,27|           ćma drwali rzuci się na las sosen gonnych, słychać tylko
21 III,27|      każda za chwilę uderzy się o las dzid, ale być może, że nie