Tom, Rozdzial

 1  I,26 |         książę. - Chcesz, to go kupię.~- Bóg zapłać! Wart ten
 2 II,2  |    jakiś chorągiew w Kmicicowej kupie, ale wkrótce zrzekł się
 3 II,4  | pułkownikami i zastanowią, że w kupie będą mocniejsi. Powtarzam,
 4 II,5  |     województwie rozłożyć, bo w kupie nie mogą się wyżywić.~-
 5 II,6  |      rozprzężenia. Prawda, że w kupie trudno było się wyżywić,
 6 II,6  |       nie w rozproszeniu, ale w kupie, nie w dyskordii, ale w
 7 II,9  |      starannie i rzekł:~- To ja kupię. Innemu zabrałbym i tak,
 8 II,14 |      samej chwili zsunął się po kupie piasku, błyskawicznym ruchem
 9 II,22 |        cało. A my w niewielkiej kupie z osobą waszej królewskiej
10 II,23 |           Ot, co jechać w małej kupie! - krzyknął na Kmicica -
11 II,36 |  naprzód Tatarów, bo w większej kupie zawsze bezpieczniej.~- Szkoda,
12 II,39 |        jeńcy, których Tatarzy w kupie przed hetmanem trzymali
13 II,42 |        dusi upatrzoną ofiarę.~W kupie owej brzmiały rozdzierające
14 III,6 |       mogli, pognał więc król w kupie nie większej nad dwunastu
15 III,10|          może być pobite, ale w kupie i sam piekielny komput mu
16 III,24|     widać o staję kilku ludzi w kupie. Nie ruszają się, jakby
17 III,24|       ich czterech czy pięciu w kupie, dobrze policzyć nie można,
18 III,24|      czterech ludzi stojących w kupie, tuż jeden obok drugiego,
19 III,25|     widać o staję kilku ludzi w kupie. Nie ruszają się, jakby
20 III,25|       ich czterech czy pięciu w kupie, dobrze policzyć nie można,
21 III,25|      czterech ludzi stojących w kupie, tuż jeden obok drugiego,