Tom, Rozdzial

 1  I,10 |  Carolus Gustavus pana naszego krewny i musi mieć na to wzgląd.
 2  I,11 |  umieścić. Pan Stabrowski, mój krewny, jest łowczym królewskim
 3  I,13 |     Zali wiesz, żeś ty Kiszków krewny, a z Kiszczanki ja się rodzę...
 4  I,14 |       są za mną, elektor, nasz krewny, pomoc przyrzeka. Uwolnię
 5  I,17 |   ojcem.~- Jakiś mi tam waćpan krewny!~- Bo są podwójni Kowalscy.
 6  I,17 |    tego szlachcica, który choć krewny, a taką rzecz mi uczynił,
 7  I,17 |     nie uczynił... Żeby to nie krewny! - ale krewny! Boga on w
 8  I,17 |      Żeby to nie krewny! - ale krewny! Boga on w sercu nie miał,
 9  I,17 |      szyję sprowadził. Taki to krewny! A waszmościowie do Birż
10  I,17 |   jeszcze przez pewien czas:~- Krewny - i żeby taką rzecz uczynić!~
11  I,18 | gorzkich jego wymówek, że choć krewny, tak niegodnie z nim postąpił.~-
12  I,20 |     Białowieży schronić, gdzie krewny pana Skrzetuskiego, łowczy
13 II,1  |        Borowy królewski, panów krewny, który z nimi też konie
14 II,7  |        mi, czy naprawdę on nam krewny?...~- Kiszków naprawdę krewny,
15 II,7  |  krewny?...~- Kiszków naprawdę krewny, a przez Kiszków i nasz.~-
16 II,8  |   rzekł bez gniewu:~- Jeśli to krewny lub narzeczony waćpanny,
17 II,20 |         Gabriel?... Toż to mój krewny, chociaż go nie znam!~-
18 II,21 |         albo jaki tego Kmicica krewny - rzekł pan kasztelan krakowski.~-
19 III,1 |    Robert Duglas, Henryk Horn, krewny tego, który pod Częstochową
20 III,4 |    jako pan wielki i królewski krewny, od dzieciństwa ćwiczony
21 III,18|       ćwiczył, żem to elektora krewny i u Szwedów, za przyczyną