Tom, Rozdzial

 1  I,8  |    nam to, skąd Waszmość koni dobrych weźmiesz, zwłaszcza że i
 2  I,18 |       aleśmy dwudziestu kilku dobrych żołnierzy stracili.~- A
 3  I,26 | Często mnie dusza bolała, gdy dobrych żołnierzów rozstrzeliwać
 4 II,5  |  rachunek... Ludzi mi napsuł, dobrych pachołków napadł... To mu
 5 II,6  |  wybrał półtora tysiąca ludzi dobrych, między którymi chorągiew
 6 II,7  |      widocznie i sam nie miał dobrych przeczuć. Zapuszczał oczy
 7 II,18 |      Kmicic uśmiechnął się.~- Dobrych Kuklinowski miał z was sług! -
 8 II,26 |      liczbie, ale co przedtem dobrych żołnierzów zginęło za moją
 9 II,33 |        a wszyscy siedzieli na dobrych koniach, drobnych wprawdzie,
10 II,34 |    się z nim uporasz. Przecie dobrych, póki można, sposobów używaj.
11 II,36 |      bo to kraj mój... Dam ci dobrych pachołków z niemieckiej
12 II,37 |       jednakże Kmicic pomagał dobrych kawalerów wycinać.~- Tak
13 II,38 |       jednakże Kmicic pomagał dobrych kawalerów wycinać.~- Tak
14 II,40 |   przyprowadził: ośmset ludzi dobrych. Od nas ognie książęce widać.
15 II,42 |        Jest ich kilkaset koni dobrych, a wczoraj nadesłano im
16 III,12|       był frasobliwy, że tylu dobrych pachołków pobito, uradował
17 III,13|       był frasobliwy, że tylu dobrych pachołków pobito, uradował
18 III,15|     nim półtora tysiąca ludzi dobrych, siła, z którą można było
19 III,23|   Loewenhaupt przysłał tysiąc dobrych koni, on w całej Żmudzi
20 III,29|  pochwały Babinicza, który na dobrych rozporządzeniach znać się
21 III,31|    stanie się błogosławione w dobrych. Prawo za nami!~- Nigdy!