Tom, Rozdzial

 1  I,5  |       dajem z łaski, a prowianty damy wtedy, gdy się okaże, że
 2  I,8  |         tym nieprzyjacielem rady damy. Bóg pozwoli, że jeszcze
 3  I,10 |         marudzi. Ale ze szlachtą damy sobie radę?~- Nie damy -
 4  I,10 |  szlachtą damy sobie radę?~- Nie damy - rzekł chłodno Skrzetuski. -
 5  I,13 |      tłumy przechodzą, kręcą się damy, migocą strojni kawalerowie,
 6  I,17 |      przydał się na coś Zagłoba! Damy teraz Radziwiłłowi dzięgielu!~
 7  I,20 |      Idźcie do tamtej izby, a my damy już sobie rady.~Miecznik
 8  I,22 |          mości panowie - mówił - damy rady tym, którzy chcą zgubić
 9 II,6  |          lato saniami jeżdżą!... Damy im pieprzu, aż pięty pogubią
10 II,6  |          sto strzałów do każdej. Damy sobie radę, mości panowie,
11 II,8  |        duch światła.~Wtem weszły damy: pani Korfowa i Oleńka.
12 II,13 |         miłość... W nagłym razie damy znać o wszystkim... Pójdziemy,
13 II,13 |    będziemy!~- Z radością gardła damy! - zawołał pan Piotr Czarniecki.~-
14 III,4 |         z takimi żołnierzami nie damy się rozerwać.~- Ale możem
15 III,8 |        ich stąd nie wypędzi, nie damy im rady - rzekł Kmicic. -
16 III,8 |       krew! - zawołał Zagłoba. - Damy za niego choćby trzech znacznych
17 III,14|       czuł litość dla nieszczęść damy, a uwielbienie dla jej urody
18 III,15| zabrawszy chorych i rannych oraz damy szwedzkie, których kilkadziesiąt
19 III,16|    wskrzesił nawet na cześć swej damy zaniechane już wówczas gonitwy
20 III,24|        rzekł ucieszony Duglas. - Damy panu podskarbiemu rady.~
21 III,25|        rzekł ucieszony Duglas. - Damy panu podskarbiemu rady.~