Tom, Rozdzial

 1  I,10 |       jazdy, tedybym się ich nie bał, ale z naszymi, daj Boże,
 2  I,10 |        niepewnymi oczyma i każdy bał się pierwszy odezwać, czekając,
 3  I,22 |     żołnierz, lecz z całej duszy bał się Radziwiłła.~Tymczasem,
 4 II,2  |         że zginęły, i będzie się bał, żebym ich nie opublikował.
 5 II,8  |        wymówki Janusz.~- Bom się bał, że wasza książęca mość
 6 II,14 |         czarowników - czarów zaś bał się ów szwedzki jenerał
 7 II,18 |         stanął, i znowu słuchał. Bał się trochę pośliznąć i upaść,
 8 II,20 |          napełniła się radością. Bał się pomsty strasznego magnata
 9 II,29 |        głosem pan Zagłoba, jakby bał się zbudzić księcia. - Najświętszą
10 II,35 |       nią zdmuchiwał, a przy tym bał się jej jak ognia. Nie było
11 II,35 | surowości i przenikliwego rozumu bał się pan starosta z całej
12 II,39 |          lubił działać na pewno, bał się każdego nierozważnego
13 II,41 |    gardło tak miał ściśnięte, iż bał się, że gdy przyjdzie mówić,
14 II,41 |             Ja...~- A żeś to nie bał się tu przyjechać?...~Kmicic
15 II,41 |          Nie bój się.~Soroka nie bał się, ale gdy uczuł na sobie
16 III,6 |         działać. Sam Chmielnicki bał się go, a zwłaszcza jego
17 III,16|        trwogi przesądny, tak się bał czarów, sennych ostrzeżeń
18 III,16|       wierzył, ale snów i czarów bał się także, zachwiał się
19 III,16|        ośmielił się na występek. Bał się straszliwego krzyku,
20 III,23|      Litwę wiózł, bo ten się nie bał nikogo!~- Dla Boga! - krzyknął
21 III,29|         Bogusława nikogo się nie bał na świecie, on, przed którego