Tom, Rozdzial

 1  I,5  |    wyszczerzonymi zębami i wyszłymi na wierzch oczyma, w których zeszkliło
 2  I,21 |           powietrze, oczy wyszły mu na wierzch głowy, a z gardzieli wydobył
 3  I,22 |            śmiechem. Oczy wyszły im na wierzch, wąsy poruszały się na zaczerwienionych
 4 II,4  |                 Józwie oczy wylazły na wierzch, rękojeścią swego rapiera
 5 II,6  |           oleju przyrodzenie mając, na wierzch wypłynie, spod ziemi się
 6 II,16 |               do głowy, oczy wyszły na wierzch, kark napęczniał, i straszliwy
 7 II,18 |                 ale w jego wyszłych na wierzch i nabranych krwią oczach
 8 II,20 |            Nadbieży czas, że prawda na wierzch wyjdzie - rzekł jakby do
 9 II,26 |             Nim jego zamysły wyszły na wierzch, kazał mi na krucyfiksie
10 II,29 |             sofie z oczyma wyszłymi na wierzch; otwartymi ustami łapał
11 III,5 | Najpoczciwszemu oczy z pożądliwości na wierzch wylizą, a trafi się szelma,
12 III,6 |               był... Oczy wyszły mu na wierzch, a zęby błysnęły spod rudawych
13 III,6 |           uszyma, z oczami wyszłymi na wierzch głowy, z najeżoną grzywą
14 III,15|           zabrakło oddechu. oczy mu na wierzch wyszły i rozpaczliwym głosem
15 III,16|            stryj Janusz, wychodziła na wierzch coraz wyraźniej.~Zdarzyło
16 III,17|       obchodzić, bo on was zszyje jako wierzch z podszewką, rozumiesz,
17 III,18|            ruszał, a oczy wyszły mu na wierzch; potem jął je sobie pięściami
18 III,24|              aż oczy staremu wyszły na wierzch, ledwie zaś stanął na własnych
19 III,25|              aż oczy staremu wyszły na wierzch, ledwie zaś stanął na własnych
20 III,27|         wypływało z czoła, tak iż cały wierzch głowy nurzał się jakoby