Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      kunim Oleńki. Sama teraz nie wiedziała, co ją upaja więcej: pocałunki
 2  I,4  |      mówicie, a dziś jeszcze będę wiedziała, czy prawda, to im tego
 3  I,4  |    szczęście!...~Panna Aleksandra wiedziała, co chciała, ale też wiedziała,
 4  I,4  |    wiedziała, co chciała, ale też wiedziała, jak jej należy postąpić.~
 5  I,6  |       która najbliżej go poznała, wiedziała o tym najlepiej. Była cała
 6  I,8  |            ale chcę, byś waćpanna wiedziała, żem nie łuszczybochenek
 7  I,11 |            jeśli nie zdrajcy? Nie wiedziała zaraza, kogo brać, i zacnych
 8 II,4  |           był słuchał!... Toż ona wiedziała, co czynić, po jakiej stronie
 9 II,4  |         po jakiej stronie stanąć; wiedziała, gdzie cnota, uczciwość,
10 II,4  |   Rzędzian krzyczał: "Bij!" - nie wiedziała, co czynić, nie mogąc przeciwników
11 II,8  | francuskiej. Billewiczówna, która wiedziała o jego przyjeździe, domyśliła
12 II,15 |             pomyślał - żebyś choć wiedziała, że ja już u Najświętszej
13 II,16 |         umilkły; rada zebrana nie wiedziała, co począć. Zostawić ojców
14 II,36 |          aby żywa dusza o was nie wiedziała; a gdy wystrzał na gościńcu
15 III,14|      dzień? Jak to co dzień?~- Bo wiedziała, żem był jej życzliwy i
16 III,16|        prosić do siebie Ketlinga, wiedziała bowiem, iż młody Szkot niczego
17 III,16|         ostrzec w potrzebie, abym wiedziała, co czynić, i wszelakich
18 III,20|       przejednać.~Co do Ketlinga, wiedziała doskonale panienka, że dlatego
19 III,23|           chodził...~Gdyby Anusia wiedziała, jak straszne Sakowiczowego
20 III,29|         przyszedł..."~Biedna, nie wiedziała, że dusze Brauna i Jurka