Tom, Rozdzial

 1  I,3  |             mogą.~- Myślę, że o tej swawoli w Lubiczu nie może ona jeszcze
 2  I,4  |              to ci koło nóg, padło, swawoli i za poły cię ciąga.~Oleńka
 3  I,5  | kompanionowie żadnej tu krzywdy ani swawoli się nie dopuścili, to za
 4  I,9  |             Bóg sądzi, jeślim to ze swawoli uczynił. Tej samej nocy,
 5  I,20 |           oka w głowie od wszelkiej swawoli żołnierskiej, i jeżeli jedne
 6  I,24 |          mnie znałaś, że dawniej do swawoli byłem gotów: usiec, podpalić
 7 II,6  |     żołnierz przyuczał się tylko do swawoli i uciskania spokojnych mieszkańców
 8 II,6  |              jak z rozpusty, jak ze swawoli i zbytków (miodu, panie
 9 II,9  |           szwedzkiego, zabraniające swawoli i zdzierstwa. Ale mniejsze
10 II,11 |             gdzie by tyle nieładu i swawoli dopatrzyć można?... Co tu
11 II,11 |           że im po staremu w dawnej swawoli żyć nie przeszkodzi... Gdzie
12 II,22 |           prymas - ale przeciw onej swawoli, która własnymi rękoma własną
13 II,22 |        nieprzyjaciela, od rozpusty, swawoli, nieładu i bezkarności ratować,
14 II,26 |             w części czyniłem to ze swawoli, bo się krew burzyła we
15 II,28 |        zwietrzył. Dla prywaty i dla swawoli nie zawahasz się najsłuszniejszej
16 II,28 |             będziesz wojska psował, swawoli wprowadzał, złego przykładu
17 III,28|           tak przez nią kochany, od swawoli do występku, od występku
18 III,28|          swych narowach, dzikości i swawoli choć serce przynajmniej
19 III,30|        bijem a bijem! Poniechaliśmy swawoli, zrzekliśmy się prywaty...
20 III,31|           nie zginęły od żołdackiej swawoli w czasie wojny, poczynały