Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        szpetnie przymawiali! Co ja słysząc myślę sobie tak: nie chcecie
 2  I,7  |      porwana! Kmicic w okolicy!...~Słysząc te wołania jaki taki wypadał
 3  I,7  |          całkiem nie podniosła jej słysząc wchodzącego rycerza. Myślała
 4  I,8  |         mógł, ale okrutnie był rad słysząc, komu książę wojewoda wileński
 5  I,13 |         starego kompana obozowego?~Słysząc to pan miecznik aż zarumienił
 6  I,13 |        domowi, hańba i gniew boży!~Słysząc to pan Zagłoba otrząsnął
 7  I,17 |         rzecz uczynić!~Więźniowie, słysząc to, chociaż niepewni swego
 8  I,25 |           jak zbawienia.~A Kmicic, słysząc te błogosławieństwa, życzenia,
 9 II,4  |           że oblicze chcesz ukryć!~Słysząc to Józwa nie rzekł ani słowa,
10 II,6  |       odparł niezmieszany Zagłoba.~Słysząc to pułkownicy aż zlękli
11 II,10 |            Szwedów uderzyć.~Kmicic słysząc to uszom nie wierzył i w
12 II,16 |           ramiona i zdumiewali się słysząc z ich ust, że właśnie owym
13 II,37 |        oficerami radziwiłłowskimi. Słysząc je hetman rzekł:~- A wiecie
14 II,38 |        oficerami radziwiłłowskimi. Słysząc je hetman rzekł:~- A wiecie
15 III,2 |           radzę! - odparł Zagłoba.~Słysząc te śmiałe słowa, zlękli
16 III,3 | buntownikami będzie czyniony. Lecz słysząc, że ten, który Zamościa
17 III,3 | dziedziczne władanie!~Zdumieli się słysząc to wszyscy, zdumiał się
18 III,9 |          Gorzałki, na miły Bóg!...~Słysząc to pan Czarniecki i widząc
19 III,11|         bibosza!~Niektórzy z gości słysząc to zlękli się, lecz pan
20 III,27|    wstrzymać się także od śmiechu, słysząc o tej krotofili. Pan Babinicz