Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       ukazał się ze światłem, więc przeszli do sieni, gdzie pan Andrzej
 2  I,4  | dziedziczko?... Bóg daj najlepsze!~Przeszli do izby stołowej; Znikis
 3  I,7  |              Do Lubicza ją porwał. Przeszli bagnami, by przez Wołmontowicze
 4  I,13 |    skierował się z nim ku drzwiom.~Przeszli kilka komnat. Z daleka,
 5  I,13 |            pod dach przyjmuję, nie przeszli jutro do moich nieprzyjaciół.~-
 6  I,16 |            działać, aby oporni nie przeszli do pana wojewody witebskiego.~-
 7  I,17 |            z wyjątkiem jego samego przeszli bez wahania do pana Michała.
 8  I,19 |         żeśmy to do nieprzyjaciela przeszli, a nawet go sprowadzili.~-
 9  I,20 |     opuścili go lub do wrogów jego przeszli.~- Tak się stało! - rzekł
10  I,25 |           krzykami; inni, choć już przeszli na tę stronę Niemna i Wilii,
11 II,11 |      nadziei.~Jedni duszą i ciałem przeszli do szwedzkiego obozu, szukając
12 III,4 |         się na ich zgubę. Zaledwie przeszli, zaraz saperowie szwedzcy
13 III,9 |          twarde dusze żołnierskie. Przeszli, nic nie podejrzewając,
14 III,10|        Tymczasem most był pozór, a przeszli poniżej przez inny i z boku
15 III,10|         Tymczasem rano Szwedzi już przeszli przez ów drugi most, który
16 III,22|      podjazdach straszny Babinicz, przeszli do pana Sapiehy. Wielu także
17 III,23|  ochłonąwszy po ostatnim pogromie, przeszli znów Dubisę na czele swych
18 III,26|          mała przez całą armię już przeszli!... Zderzą się z pułkiem
19 III,31|         zdrajcy w czambuł do króla przeszli.~- Nad chorążym orszańskim -
20 III,32| rozstępowały się przed nimi, a oni przeszli przez cały kościół, klękli