Tom, Rozdzial

 1  I,8  |      samo po wyprawie czynili.~- Prosty ja żołnierz, niegodzien,
 2  I,17 |          jego słuchać!... Ja tam prosty człowiek, czego ręką nie
 3  I,17 |        Birżom, aby dostać się na prosty gościniec idący z Upity
 4  I,25 |       roku na nich nie stawiano. Prosty lud chronił się w niezgłębione
 5 II,2  |         trząsł całym krajem. On, prosty szlachcic, prosty rycerz,
 6 II,2  |    krajem. On, prosty szlachcic, prosty rycerz, on, banita prawem
 7 II,3  |        synowie wyznali, a to już prosty rozbój i szlacheckiemu imieniowi
 8 II,10 |     stawali przy Szwedach, a lud prosty najwięcej miał chęci do
 9 II,10 |       dajesz?... To nie może być prosty trafunek, to palec boży...
10 II,11 |      wniosku, że nie mógł to być prosty przypadek, ale prędzej wskazówka
11 II,16 |         służyć każdemu, i nieraz prosty wypadek rozstrzygał, po
12 II,17 |        zakonnicy, szlachta i lud prosty; nadeszły także niewiasty
13 II,19 |         jeden z żołnierzy, chłop prosty, rzekł:~- Bądź pochwalone
14 II,19 |         coś takiego, że choć jak prosty żołnierz służył, zaraz komenda
15 II,22 | Beresteczkiem i pod Żwańcem jako prosty żołnierz walczył, nad stan
16 II,42 | przedsięwzięcie. Drugi brzeg był prosty i bagnisty Konie, choć lekkie,
17 III,9 |    własną ręką siekł, ścinał jak prosty żołnierz, lecz już markotny
18 III,21|    niebezpieczeństwo, lud bowiem prosty tak strasznie był na cudzoziemców
19 III,27|      dostał w darze, walczył jak prosty żołnierz, mając za sobą
20 III,28|     niego chętnie szlachta i lud prosty, a i z dalszych powiatów