Tom, Rozdzial
1 I,8 | Wołodyjowskich, i do tej pory mam tam wioszczynę, którą
2 I,10 | kanclerze, ani senat do tej pory nie chcą wierzyć, aby jego
3 I,17 | ruszył naprzód, tak do tej pory nie wrócił.~- Powiedzże
4 I,24 | była w głowie, i do tej pory w kawalerskim stanie wytrwałem.
5 II,2 | zdobycznym koni - od tej pory znikli. Kmicic rozumiał,
6 II,6 | nie ten Kmicic, to do tej pory nie zebralibyśmy się w kupę
7 II,14 | to je już pewno do tej pory poprawiono, a co do zapasów
8 II,15 | sam zdrowy i żyw do tej pory; do bitwy chodzi jak w taniec,
9 II,16 | nieodpowiedniej godności.~Od tej pory, dotknięty w miłości własnej,
10 II,20 | trzyma, kto musi, a i tacy pory tylko wyczekują. Jeden książę
11 II,27 | oblężeniu trzyma. Do tej pory musiał go już dostać żywego
12 II,28 | odszedł, to go musiała do tej pory zapomnieć i nie przygodzi
13 II,29 | nim jakaś dziwna, do tej pory zapoznawana i niepojęta
14 III,2 | także to czyni. Od tej pory tak mu się dowcip zaostrzył,
15 III,4 | bitwy nie przyjmował: czekał pory, tymczasem wolał szarpać
16 III,7 | gliniany garnek, że jeno od tej pory żywą krwią pluwam i przyjść
17 III,14| tam proposuit, ale od tej pory skończyła się ich amicycja.
18 III,14| nie febra, która do tej pory ponoć go gnębi. Co prawda
19 III,21| skromną postawę - ale do tej pory pewnie i pan Michał się
20 III,31| nosiła w sercu, i od tej pory spokój znów począł jej wracać.~
|