Tom, Rozdzial

 1  I,3  |         do biegu.~Zimne powietrze pędem uderzyło o ich twarze, więc
 2  I,5  |  czeladnej, posłyszeli ów krzyk i pędem wpadli do izby. Kmicic ukazał
 3  I,18 |      jakoby klinem i zwróciła się pędem ku kościołowi, ku prawej
 4 II,15 | częstochowskiego szańca przybiegł pędem i salutując po żołniersku,
 5 II,16 |         waszmościowie, ledwie nie pędem ku Szwedom bieży. Ej! posłałbym
 6 II,18 |            Puścił się znowu całym pędem; nagle trafił na kamień -
 7 II,24 |            W tej chwili nadjechał pędem sam król, do którego uszu
 8 III,4 |       Ruszyli zatem Szwedzi całym pędem ku tej samej drodze, którą
 9 III,4 |          tak, jak gdyby tym samym pędem chciał na Jarosław uderzyć.~
10 III,4 |         koni ruszyło ku nim całym pędem, a na czele wszystkich leciał
11 III,6 |     szereg polski i ruszyli całym pędem, jak stado jeleni, gnane
12 III,9 |          na nich niepowstrzymanym pędem. Uderzywszy rozmiotła pierwszy
13 III,9 |        jazdy szło jej w bok całym pędem, teraz dopiero trzeba było
14 III,11|        dział. Ale i ci szli całym pędem. Oficer jadący z tyłu przynaglał
15 III,12|           który zbliżał się całym pędem od strony miasta. Tyzenhauz
16 III,13|           który zbliżał się całym pędem od strony miasta. Tyzenhauz
17 III,15|          wyłomem z niepohamowanym pędem - pałac był zdobyty.~Jednocześnie
18 III,27|          sto kroków, a idąc całym pędem, lada chwila mógł uderzyć
19 III,29|   wysypywała się z gąszczów, idąc pędem do ataku.~Wówczas zrozumiał,
20 III,29|  pochłonąć. Leci przed nimi gnane pędem powietrze, leci strach i