Tom, Rozdzial

 1  I,5  |    chórem szlachta. - Pomordował mężów, niewiasty, dzieci! Kmicic
 2  I,6  |          by wdowy nie opłakiwały mężów, rodzice synów lub dzieci
 3  I,7  |      runął pod parciem zbrojnych mężów. Walka zawrzała na podwórzu,
 4  I,9  |       się reszty. Było tam kilku mężów, którzy śmiało mogli mi
 5  I,11 |       oraz rozmowa i kroki dwóch mężów zbliżających się szybko
 6  I,18 | broniących się bezładnymi kupami mężów.~Wszystko to poruszało się
 7  I,18 |          z oczu w tłumie rosłych mężów, lecz tam, gdzie padali
 8  I,18 |         nas wrazić, największych mężów, decus tej Rzeczypospolitej?~-
 9  I,20 |      strony, czy nie ujrzy gdzie mężów zbrojnych, ukrytych w zasadzce.
10  I,25 |        przebywał, był postrachem mężów mających piękne żony. Zapewne
11 II,1  |          z tapczanami na sześciu mężów i z szopą, w której rżało
12 II,13 |        wreszcie rzekł:~- Który z mężów w wojnie sługiwał, z bronią
13 II,24 |        uczyniło się, że czterech mężów zdołało ich zatrzymać tak
14 II,24 |      krzyki, lament druzgotanych mężów, rozpaczliwe wołania o pomoc,
15 II,25 |    Radziwiłł był jednym z takich mężów, których niepowodzenie do
16 III,4 |        koński, lament konających mężów rozbudził wszystkie echa,
17 III,6 |         i po chwili wpadał w wir mężów i koni. Krzyki ustały, rozlegał
18 III,9 |        konia, Zagłoba.~Wtem ława mężów i koni runęła w falę, aż
19 III,32|         niewiast na próżno szuka mężów, wielu starców na próżno
20 III,32|          którym siedziało trzech mężów: pan Kmicic, pan Wołodyjowski