Tom, Rozdzial
1 I,14 | każdym razie oporu, ale liczył i na stronników, tymczasem
2 I,20 | ci, na których najwięcej liczył, opuścili go lub do wrogów
3 II,14 | oblężenie. Lecz jenerał szwedzki liczył, że nie potrwa nad parę
4 II,15 | który siedząc przy lawecie, liczył paciorki różańca i stukał
5 II,15 | nich już ksiądz Kordecki i liczył ich, w miarę jak głowy przesuwały
6 II,17 | twierdzy na nabożeństwo. Może liczył Miller, iż pokumają się
7 II,24 | go raz rozdrażniono, nie liczył się z niczym i z nikim.
8 II,30 | ogniu nie był, ile sobie lat liczył. Coraz nowe ich roje przybywały
9 II,31 | ogniu nie był, ile sobie lat liczył. Coraz nowe ich roje przybywały
10 II,34 | końskich ruchów, on zaś liczył je i rozmyślał, co będzie
11 II,39 | więcej nad kilkaset koni nie liczył.~Porozsyłał więc przezorny
12 II,41 | pokrewieństwo przez Kiszków liczył... Bo to my mamy ze sobą
13 III,2 | Zamościa dobrej był myśli. Liczył też na urok swego imienia,
14 III,3 | geniusz wyczerpany.~Lecz liczył jeszcze na jakiś niespodziany
15 III,16| popędliwy, ale i polityk, liczył się z położeniem. Żądze
16 III,24| wojowania, więc się nie zrażał. Liczył na to, że sieć ta zbyt jest
17 III,24| Dnie i noce będę na palcach liczył i spokoju nie zaznam, póki
18 III,25| wojowania, więc się nie zrażał. Liczył na to, że sieć ta zbyt jest
19 III,25| Dnie i noce będę na palcach liczył i spokoju nie zaznam, póki
20 III,30| niespełna pięćset głów tylko liczył, reszta wykruszyła się w
|