Tom, Rozdzial

 1  I,4  |      sobą, że trzeba jutro całej kompanii do Upity ruszyć. Kazali,
 2  I,4  |      protestował, ale reputacja "kompanii" była już zbyt znana w Wołmontowiczach,
 3  I,5  | Andrzejowi o wypędzeniu za drzwi kompanii, więc chciała go sobie przebiegła
 4  I,5  |       stało się po pijanemu... w kompanii... jako że żołnierze pohamować
 5  I,13 |          poznajomił się z resztą kompanii.~- Okrutniem rad, że waszmości
 6  I,17 |       czołem!~- Czołem! W zacnej kompanii pojedziem. A gdzie nas wiozą,
 7  I,18 |    pozwolę do Birż odprowadzić w kompanii zacnych ludzi i Szwedom
 8  I,26 |            Przejeżdżałem konia w kompanii tego kawalera, od którego
 9 II,6  |        pan Sapieha lubi w dobrej kompanii pociągnąć. Nie dziw! każdy
10 II,6  |   Wołodyjowski. - W tak poufałej kompanii możesz mi, panie Michale,
11 II,15 |          wyjść z fortecy?...~- W kompanii, w kompanii! - odrzekł spiesznie
12 II,15 |      fortecy?...~- W kompanii, w kompanii! - odrzekł spiesznie pan
13 II,16 |         nieraz mawiał w zaufanej kompanii po pijanemu: "Spełniło się
14 II,16 |       tak nazwą! Chodź do naszej kompanii... Ja, Kuklinowski, to waści
15 II,17 |      pójdą z tobą... ~- W takiej kompanii pójdę śmiele i rad zginę!~-
16 II,18 |           On tu wróci sam albo w kompanii: Jeśli będzie z nim kilku
17 II,18 |    chciałeś się z nim równać, do kompanii jego należeć, w paragon
18 II,35 |          statecznych niewiast do kompanii dodać, to i decorum byłoby
19 III,21|       goście mogą w zbyt licznej kompanii nadciągnąć. Elektora to
20 III,30|   Chciałem się na parę godzin do kompanii zaprosić, ale po tym, com