Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!~- Strzały aż tu słychać,
 2  I,7  |   pluderki przybrać, a mogłabyś u Świętego Jana śpiewać, któren kościół
 3 II,9  |           i wiwatować. W kościele Świętego Ducha, w kościele Bernardynów
 4 II,13 |   przybycia miała jaka szkoda dla świętego miejsca wyniknąć, to niech
 5 II,13 |      sercem byłem zawsze dla tego świętego miejsca i dla waszego Zgromadzenia,
 6 II,13 |        sumienie i wzgląd na dobro świętego przybytku dyktuje.~Nastała
 7 II,13 |         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! W imię Najczystszej i Najświętszej
 8 II,16 |           będzie zniszczenie tego świętego kościoła i nałożenie wam (
 9 II,16 |         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - ozwało się kilka głosów -
10 II,17 | nieprzyjaciela i wytrwale bronili świętego miejsca przeciw zuchwalstwu
11 II,17 | zakonników, żeby ludziom plugawym świętego miejsca nie poddawali, utrzymując
12 II,19 |          przyczyniać się do zguby świętego miejsca.~Miller czuł co
13 II,19 |           by nie narażał na zgubę świętego miejsca, stolicy Najświętszej
14 II,19 |      ostatniej kropli krwi bronić świętego przybytku będziemy? Zaprawdę,
15 II,19 |       honorem.~Nazajutrz, w dzień świętego Szczepana, oficerowie zgromadzili
16 II,29 |         grozą tajemniczą pokryta, świętego majestatu pełna, straszna.
17 II,29 |         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!~Nastała chwila milczenia,
18 II,37 |   ponieważ się nawrócił, ponieważ świętego miejsca z niezmierną odwagą
19 II,38 |   ponieważ się nawrócił, ponieważ świętego miejsca z niezmierną odwagą
20 III,9 |    głosami: "...i poczęła z Ducha Świętego!..."~Wszystkie oczy podniosły
21 III,11|       Wołodyjowskiego odnosiła:~- Świętego by Sapio do upadku przywiódł -
22 III,12|         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - rzekł król. - Tyzenhauz!
23 III,12|           w którym drzazgi krzyża świętego były osadzone, i podniósłszy
24 III,13|         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! - rzekł król. - Tyzenhauz!
25 III,13|           w którym drzazgi krzyża świętego były osadzone, i podniósłszy
26 III,15|         stanął naprzeciw kościoła Świętego Ducha, który wówczas za
27 III,15|        Sapieha z Litwą na kościół Świętego Ducha, a Mazury i Wielkopolanie
28 III,15|          znaki zabłysły od strony Świętego Ducha na murach, uznał Wittenberg,
29 III,21|          dla mnie!~- Proś o niego świętego Mikołaja; wiem od ciotki,
30 III,21|    najwięcej na pół paznokcia, by świętego Mikołaja nie obrazić.~-
31 III,27|         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! Nie ma już po co dłużej
32 III,29|         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! Burza to przeleciała!~-
33 III,32|         imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen.~Jako złych ludzi