Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       śmiechu i wesołości, takie dziwne nastało milczenie. Panienka
 2  I,10 |     gałęzie drzew skręcały się w dziwne, chorobliwe kształty; zwierzęta
 3  I,10 |         ich sam! Zdrada! zdrada!~Dziwne usposobienie zapanowało
 4  I,13 |        rękę poufale na ramieniu. Dziwne a sprzeczne uczucia splotły
 5  I,22 |      Radziwiłłowi i gdyby nie to dziwne znaczenie, jakie nadał mu
 6  I,24 |        mu żelazkami przypiekali, dziwne z nich czyniąc fircyfuszki.
 7  I,24 |        odrzekł surowo Ganchof.~- Dziwne się rzeczy na świecie dzieją -
 8 II,2  |         Zgrzybiałość jego twarzy dziwne czyniła przeciwieństwo z
 9 II,4  |      językiem do nich jeździł.~- Dziwne mi to - rzekł dzierżawca
10 II,9  |         znikąd poratowania!...~- Dziwne mi to - rzekł Kmicic - bo
11 II,15 |       się przy tym i inne rzeczy dziwne: oto od pewnego czasu nikt
12 II,16 | wszystkie wyrazy jak dziecko, co dziwne czyniło wrażenie w ustach
13 II,16 |          Gaśnie już, gaśnie...~- Dziwne zrządzenie boże!~- Odmienna
14 II,20 |       napełniało trwogą Szwedów, dziwne bowiem krążyły między nimi
15 II,20 |        na komendy, powstało stąd dziwne zamieszanie.~Pułkownicy
16 II,26 |     nagle król - powiedziałeś mi dziwne słowo w owym wąwozie, alem
17 II,29 |      działo, a działy się rzeczy dziwne i przerażające. Rozpoczynała
18 II,41 |          czytać, a gdy skończył, dziwne światła błysnęły mu w oczach.~-
19 III,22|         zupełnie serce otworzyć.~Dziwne było owo pierwsze "dzień
20 III,29|      coraz przeraźliwsze, jakieś dziwne, zamieszane, jakby nie triumf,